Wyrok NSA z dnia 6 sierpnia 2013 r., sygn. II FSK 2363/11

Spisy z natury stanowią bilans otwarcia i zamknięcia danego roku podatkowego, powinny być wpisywane do księgi i w konfrontacji z innymi dokumentami źródłowymi pozwalają na weryfikację jej rzetelności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędziowie NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, WSA del. Bartosz Wojciechowski, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 493/11 w sprawie ze skargi D. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 17 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. [pic]

Uzasadnienie

Ustalono, że D. G. (skarżąca) w 2003 r. prowadziła działalność gospodarczą indywidualnie (firma "G.") i w formie spółki cywilnej (spółka "S."). W zeznaniu podatkowym za 2003 r. strona wykazała z obu źródeł stratę w wys. 82.866,41 zł., w tym działalności w firmie "G." stratę w wysokości 90.377,02 zł. oraz dochód ze spółki "S." w kwocie 7.510,61 zł. W zeznaniu strona wykazała do odliczenia od dochodu w latach następnych wydatki mieszkaniowe w kwocie 99.120,34 zł. oraz od podatku w wysokości 1.520 zł. Podatek należny wynosił "0" zł.

W toku wszczętego i prowadzonego postępowania podatkowego przyjęto za nierzetelną księgę przychodów i rozchodów indywidualnej działalności strony w zakresie kosztów i przychodów (uzyskanych ze sprzedaży towarów handlowych) i nie uznano jej za dowód w rozumieniu art. 193 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej O.p.)

W zakresie przychodów stwierdzono: wg zapisów z księgi łączny przychód wyniósł 413.521,13 zł., w tym: ze sprzedaży towarów - 354.909,95 zł. i z pozostałej sprzedaży - 58.611. W wyniku postępowania podatkowego ustalono: w księdze nie ujęto sprzedaży towarów na kwotę 221,32 zł. oraz kwoty 116,67 zł. należnej za wynajem powierzchni magazynowej dla firmy "E." B. M. Organ ustalił na podstawie dowodów źródłowych "pozostały" przychód (większy o kwotę 116,67 zł.) na kwotę 58.728,75 zł. Ponadto wg spisu z natury na koniec roku 2003, na dzień 2.01.2004 r. ustalono, że wartość towarów handlowych, które nie miały pokrycia w remanencie początkowym i dowodach zakupu wynosiła 229.156,49 zł. "Nadwyżkę" tę uznano za przychód z nieodpłatnych świadczeń zaliczany, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. i podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r., Nr 90, poz. 416 ze zm., dalej u.p.d.o.f.), do przychodu z działalności gospodarczej oraz ustalono, że koszt własny sprzedanych towarów ustalony na podstawie skorygowanych spisów z natury z 2.01.2003 i 2.01.2004 i skorygowanych kosztów zakupu przekracza o 42.541,13 zł. przychód ze sprzedaży towarów handlowych wynikający z księgi, powiększony o nie ujęte w księdze faktury. Powyższe zdaniem organu, świadczyło o niezaewidencjonowaniu całości przychodu ze sprzedaży towarów i skutkowało oszacowaniem przychodu ze sprzedaży towarów metodą remanentową przyjmując przychód w kwocie 451.319 zł.