Wyrok NSA z dnia 26 marca 2013 r., sygn. II FSK 1567/11

Dla zakwalifikowania danego przedsięwzięcia (inwestycji) jako realizowanego na rzecz zatrudnionych osób niepełnosprawnych nie jest wymagane i konieczne, aby służyło ono tylko i wyłącznie osobom niepełnosprawnym, nie zaś wszystkim zatrudnionym w zakładzie pracy. Podobnie jak nie można wykluczyć z tego pojęcia przedsięwzięć, które podejmowane są zarazem w ramach realizacji ogólnej strategii i rozwoju firmy i przy tej okazji służą jednocześnie szeroko rozumianej rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Przyjęcie takiej interpretacji nie oznacza jednakże zarazem, wbrew twierdzeniu skargi kasacyjnej, że każde przedsięwzięcie realizowane przez zakład pracy chronionej jest przedsięwzięciem podejmowanym na rzecz osób niepełnosprawnych.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia del. WSA Lidia Ciechomska-Florek, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 49/11 w sprawie ze skargi O. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 26 czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w R. na rzecz O. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Rz 49/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną przez "O. sp. z o.o. w W. - zwaną dalej "Spółką", decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 26 czerwca 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.

Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że ww. decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z dnia 24 listopada 2006 r. określającą Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w kwocie 2 416 804 zł. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ podatkowy wskazał na art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.p.", art. 31 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.r.z.s.z.o.n.", art. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 95, poz. 1101) - powoływanej dalej jako "ustawa zmieniająca" oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego ("TK") z dnia 25 czerwca 2002 r., sygn. akt K 45/01, w którym stwierdzono, m.in., iż art. 2 pkt 2 w związku z art. 4 ustawy zmieniającej (...) w zakresie, w jakim pozbawia przedsiębiorców prowadzących zakłady pracy chronionej przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. 1 zdanie drugie u.r.z.s.z.o.n., w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r., uprawnień określonych w art. 31 ust. 1 w związku z ust. 2 tegoż artykułu powołanej wyżej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r., jest niezgodny z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji RP, w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy - w zaufaniu do dotychczasowych przepisów - rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć ma rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach.