Wyrok NSA z dnia 28 maja 2013 r., sygn. II FSK 2075/11

W przypadku braku przepisów przejściowych, przepisy formalne (proceduralne) stosuje się według stanu na dzień wydawania decyzji, a przepisy materialne według stanu prawnego obowiązującego w czasie wystąpienia zdarzeń powodujących skutki podatkowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf Kalamala, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA del. Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Domańska, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 150/11 w sprawie ze skargi K. i L. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 9 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od K. i L. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 500 (słownie: pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 27 kwietnia 2011 r., w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 150/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 9 grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy, Sąd pierwszej instancji podał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z 28 września 2010 r. określił L. i K. S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. w kwocie 5.609 zł. Organ pierwszej instancji ustalił bowiem, że L. S. nie wykazał dochodu w wysokości 22.205 zł uzyskanego z tytułu napiwków, które otrzymał jako pracownik A. A. spółka z o.o. w W. (kasyno w hotelu B. w G.).

W wyniku rozpoznania odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w G., powołaną na wstępie decyzją z 9 grudnia 2010 r., na podstawie między innymi: art. 9 ust. 1-1a, art. 12 ust. 1, art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.), utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.