Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 1807/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędziowie: NSA Tomasz Kolanowski, del. WSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. P. i W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 123/10 w sprawie ze skargi B. P. i W. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 13 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. P. i W. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 14 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Gl 123/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. i W. P. - dalej jako "Skarżący", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 13 listopada 2009 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, iż w zeznaniu podatkowym za 2004 r. (PIT-36) Skarżący wykazali dochód uzyskany przez Skarżącego z tytułu emerytur-rent krajowych w wysokości 7 580,44 zł, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz usług menedżerskich w wysokości 13 577,84 zł. Wykazano też dochód uzyskany przez Skarżącą z najmu lub dzierżawy w wysokości 4 392 zł. Po odliczeniu strat z lat ubiegłych w wysokości 12.926, 22 zł oraz składki na ubezpieczenie społeczne, Skarżący zadeklarowali należny podatek w kwocie 1 226,70 zł.
Decyzją z dnia 30 czerwca 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. określił Skarżącym należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 37 591 zł, uznając za nieuprawnione zaliczenie do przychodów z działalności gospodarczej przychodów, które Skarżący uzyskał faktycznie z tytułu działalności wykonywanej przez niego osobiście, dokumentowanych fakturami VAT wystawianymi na rzecz "P." sp. z o.o. oraz "H." sp. z o.o. za usługi menedżerskie, na podstawie umów o zarządzanie z dnia 1 kwietnia 2003 r. Zakwestionowano też wykazanie w zeznaniu przez Skarżącą dochodu z tytułu najmu w wysokości 4 392 zł, podczas gdy winien on zostać wykazany przez obojga małżonków po 2.196 zł. Nadto organ podatkowy pierwszej instancji zwrócił uwagę, że w związku z tym, że z działalności gospodarczej prowadzonej w 2004 r. przez Skarżącego wystąpiła strata, której wysokość została określona odrębną decyzją, organ ten nie miał podstaw prawnych do dokonania odliczenia straty z działalności gospodarczej z lat ubiegłych. Dokonano również korekty w zakresie składki na ubezpieczenie społeczne.