Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 42/12

Zasada lojalności państwa wobec obywatela wiąże wówczas, gdy spełnione zostaną równocześnie następujące przesłanki: 1) przepisy prawa muszą wyznaczać pewien horyzont czasowy dla realizowania określonych przedsięwzięć (w prawie podatkowym horyzont ten musi przekraczać okres roku podatkowego), 2) przedsięwzięcie to - ze swej natury - musi mieć charakter rozłożony w czasie i nie może się zrealizować w wyniku jednorazowego znaczenia gospodarczego, 3) obywatel musi faktycznie rozpocząć określone przedsięwzięcie w okresie obowiązywania owych przepisów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Lidia Ciechomska-Florek, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 467/11 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 18 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za kwiecień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 5 października 2011 r., I SA/Bd 467/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę "M." sp. z o.o." z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z 18 kwietnia 2011 r., w przedmiocie podatku od gier za kwiecień 2010 r.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: decyzją z 17 listopada 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w T. określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od gier za kwiecień 2010 r. w kwocie 824.000 zł i odmówił stwierdzenia nadpłaty. Organ wskazał, że spółka prowadząca działalność w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych złożyła w Urzędzie Celnym w T. korektę deklaracji dla podatku od gier. W uzasadnieniu wskazano, że w deklaracji pierwotnej strona błędnie wykazała podatek należny do zapłaty obliczając jego wysokość na podstawie art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540; zwana dalej : "u.g.h."), podczas gdy - zdaniem strony - winna wykazać kwotę podatku obliczoną na podstawie art. 45a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.; zwana dalej: "u.g.z.w."). W związku z faktem, że spółka posiada decyzję przyznającą jej uprawnienia do prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych wydaną na podstawie przepisów u.g.z.w., do czasu wygaśnięcia tego zezwolenia stosować należy przepisy przejściowe pozwalające na uiszczanie podatku od gier według zasad dotychczasowych, tj. 180,- euro od każdego automatu. Organ powołał się na obowiązujący od 1 stycznia 2010 r. przepis art. 139 ust. 1 u.g.h., zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych uiszczają podatek od gier w formie zryczałtowanej w wysokości 2.000 zł miesięcznie od gier urządzanych na każdym automacie. Organ podatkowy stwierdził, że projekt obecnie obowiązującej u.g.h. nie podlegał obowiązkowi notyfikacyjnemu, z uwagi na brak przepisów technicznych, oraz fakt, iż gry na automatach o niskich wygranych jako usługi nie podlegają regulacjom Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia wymiany informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz przepisów usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204. z dnia 21 lipca 1998 r. z późn. zm.; zwana dalej : "Dyrektywa 98/34/WE").