Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. I FSK 676/12

Przepis art. 2 Konstytucji RP wyrażający zasadę demokratycznego państwa prawnego jest normą generalną, która jedynie przez powiązanie jej z innymi normami prawa procesowego może służyć podważeniu ustalonego i przyjętego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia WSA (del) Danuta Oleś, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 479/11 w sprawie ze skargi W. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. F. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 7.200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Bk 479/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę W. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 kwietnia 2010 r. wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2006 r.

1.2. Organy ustaliły, że skarżący, który prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu złotem i srebrem, za poszczególne kwartały 2006 r. niezasadnie obniżył podatek należny o podatek naliczony wynikający z 68 faktur VAT dokumentujących zakup złomu srebra i złota. Faktury te zostały wystawione przez firmę "S." D. M. i - zdaniem organów - dotyczyły one czynności, które nie zostały faktycznie dokonane. Organy ustaliły, że firma "Z." L. Z. z K., "E." L. B. z O., "S." D. M. oraz skarżący utworzyły łańcuch podmiotów refakturujących na siebie transakcje, które faktycznie nie miały miejsca.