Wyrok NSA z dnia 13 marca 2013 r., sygn. I FSK 715/12

Posłużenie się inną osobą przez pełnomocnika strony nie jest podyktowane charakterem umowy pomiędzy tymi osobami. To, czy pełnomocnik zleca dokonanie pewnych czynności aplikantowi, praktykantowi, stażyście, pracownikowi etatowemu czy osobie samo zatrudniającej się lub wspólnikowi itp., nie zmienia zasad traktowania zawinienia tej osoby jako zawinienia pełnomocnika, a więc samej strony postępowania i to niezależnie od tego, jak wyglądały dotychczasowe relacje pomiędzy stronami i stopień zadowolenia ze współpracy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1746/11 w sprawie ze skarg H. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 sierpnia 2011 r. nr ..., ..., ... w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 10 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1746/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi H. Sp. z o.o. w K. na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 12 sierpnia 2011 r. Nr ..., ..., ... w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że trzema postanowieniami z 12 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art. 163 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołań od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z 19 maja 2011 r. Decyzje te zawierały pouczenie o trybie i terminie wniesienia odwołań. Na potwierdzeniu odbioru decyzji (z 25 maja 2011 r.) widnieje odcisk pieczęci kancelarii pełnomocnika: "K. s.c." 6 czerwca 2011 r. pełnomocnik spółki radca prawny S. P. udzielił doradcy podatkowemu G. P. pełnomocnictwa do reprezentowania skarżącej przed organami podatkowymi. Pełnomocnik G. P. nadał odwołania od decyzji 9 czerwca 2011 r., a 18 lipca 2011 r. pełnomocnik S. P. złożył do Dyrektora Izby Skarbowej podanie o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wskazanych decyzji wraz z odwołaniami. W podaniu podniesiono, że informację o niedochowaniu terminu powzięto dopiero 11 lipca 2011 r., kiedy to pełnomocnikowi G. P. doręczono odpis odpowiedzi organu pierwszej instancji na zarzuty zawarte w odwołaniu. Pełnomocnik skarżącej podniósł, że niedochowanie terminu nastąpiło na skutek błędnego umieszczenia daty upływu terminu w kalendarzu kancelarii doradcy podatkowego G. P. przez jego współpracownika J. M., który zwykle oblicza i wpisuje takie terminy (temu zaś datę doręczenia decyzji podał pracownik spółki). Jako dzień upływu terminu wpisano 9 czerwca 2011 r., a nie 8 czerwca, jak być powinno. Pełnomocnik strony został więc wprowadzony w błąd przez osobę trzecią, w związku z tym winy za niedochowanie terminu nie ponosi spółka.