Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. II FSK 1267/11

Celem postępowania o stwierdzenie i zwrot nadpłaty jest również określenie prawidłowej wysokości zobowiązania, aby bowiem stwierdzić czy istotnie doszło do nadpłaty należy przede wszystkim określić prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego ciążącego na podatniku. Weryfikacji w tym postępowaniu podlega, zatem prawidłowość zarówno wniosku i deklaracji korygującej, jak i deklaracji pierwotnej. W sytuacjach określonych w art. 75 § 2 pkt. 1 O.p. w razie stwierdzenia przez organ podatkowy, że w sprawie nie występuje ani nadpłata ani zaległość podatkowa, wszczęte na wniosek podatnika postępowanie kończy się decyzją odmawiającą stwierdzenia nadpłaty, co oznacza, że wysokość zobowiązania podatkowego wykazana w pierwotnie złożonej przez podatnika deklaracji jest prawidłowa. Przepis art. 21 § 3 O.p. nie ma, więc w takiej sytuacji zastosowania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, WSA del. Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1822/10 w sprawie ze skarg P. spółki z o.o. z siedzibą w K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 września 2010 r. nr [...], [...], [...], [...], [...] i [...], w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz P. spółki z o.o. z siedzibą w K. kwotę 1.800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1 Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 września 2010 r. nr.: [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.