RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

celem tego Traktatu jest stworzenie unii gospodarczej o cechach podobnych do cech rynku krajowego, a jednym z istotnych warunków do osiągnięcia tego celu jest wspieranie swobodnego przepływu kapitału;

obowiązujące obecnie w Państwach Członkowskich podatki pośrednie od gromadzenia kapitału, to znaczy podatki naliczane od wkładu kapitałowego do spółek i przedsiębiorstw oraz opłata stemplowa od papierów wartościowych powodują nierówne traktowanie, podwójne opodatkowanie i dysproporcje, które zakłócają swobodny przepływ kapitału i dlatego powinny zostać usunięte w drodze ujednolicenia;

ujednolicenie podatków od gromadzenia kapitału musi być dokonane w taki sposób, aby konsekwencje dla budżetów Państw Członkowskich zostały zredukowane do minimum;

naliczanie przez Państwo Członkowskie opłaty stemplowej od papierów wartościowych z innych Państw Członkowskich, wprowadzanych do jego terytorium lub emitowanych na jego terytorium jest sprzeczne z koncepcją wspólnego rynku, którego cechy są cechami rynku krajowego; poza tym stało się oczywistym, że utrzymanie opłaty stemplowej od emisji papierów wartościowych w odniesieniu do pożyczek wewnętrznych i wprowadzenia lub emisji zagranicznych papierów wartościowych na rynku Państwa Członkowskiego jest zarówno niepożądane z ekonomicznego punktu widzenia jak i niezgodne z bieżącym zmianami zachodzącymi w prawie podatkowym Państw Członkowskich w tej dziedzinie;

w tych okolicznościach wskazane jest zniesienie opłaty stemplowej od papierów wartościowych bez względu na pochodzenie tych papierów wartościowych i bez względu na to, czy pochodzą one z kapitału własnego spółki, czy z kapitału pożyczkowego;

koncepcja wspólnego rynku, którego cechy są cechami rynku krajowego zakłada, że podatek od gromadzenia kapitału w ramach wspólnego rynku przez spółkę lub przedsiębiorstwo może być naliczany tylko jednorazowo oraz że wysokość tego podatku powinna być identyczna we wszystkich Państwach Członkowskich, tak aby nie powodowała utrudnień w przepływie kapitału;

w związku z tym niezbędne jest ujednolicenie tego podatku, zarówno pod względem jego struktury, jak i stawek;

utrzymanie innych podatków pośrednich o takich samych cechach jak podatek kapitałowy lub opłaty stemplowej od papierów wartościowych może udaremnić cel środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie, w związku z czym te podatki powinny zostać zniesione,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Państwa Członkowskie naliczają podatek od wkładu kapitałowego do spółek kapitałowych, ujednolicony zgodnie z przepisami art. 2 i 9, zwany dalej „podatkiem kapitałowym”.

Artykuł 2

1. Transakcje podlegające podatkowi kapitałowemu podlegają opodatkowaniu jedynie w tym Państwie Członkowskim, na którego terytorium znajduje się rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej w momencie przeprowadzania tych transakcji.

2. Jeśli rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej znajduje się w państwie trzecim, a jej statutowa siedziba znajduje się w Państwie Członkowskim, transakcje podlegające podatkowi kapitałowemu podlegają opodatkowaniu w tym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się statutowa siedziba.

3. Jeśli statutowa siedziba i rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej znajdują się w państwie trzecim, wniesienie kapitału trwałego lub kapitału obrotowego do oddziału znajdującego się w Państwie Członkowskim może być opodatkowane w Państwie Członkowskim, na którego terytorium znajduje się oddział.

Artykuł 3

1. Do celów niniejszej dyrektywy „spółki kapitałowe” to:

a) spółki na mocy prawa belgijskiego, niemieckiego, francuskiego, włoskiego, luksemburskiego i niderlandzkiego, znane pod następującymi nazwami, odpowiednio:

— société anonyme/naamloze vennootschap, Aktiengesellschaft, société anonyme, società per azioni, société anonyme, naamloze vennootschap;

— société en commandite par actions/commanditaire vennootschap op aandelen, Kommanditgesellschaft auf Aktien, société en commandite par actions, società in accomandita per azioni, société en commandite par actions, commanditaire vennootschap op aandelen;

— société de personnes à responsabilité limitée / personenvennootschap met beperkte aansprakelijkheid, Gesellschaft mit beschränkter Haftung, société à responsabilité limitée, società a responsabilità limitata, société à responsabilité limitée;

b) każda spółka, przedsiębiorstwo, stowarzyszenie lub osoba prawna, których udziały w kapitale lub majątku mogą być przedmiotem transakcji na giełdzie;

c) każda spółka, przedsiębiorstwo, stowarzyszenie lub osoba prawna prowadzące działalność skierowaną na zysk, których członkowie mają prawo zbytu swoich udziałów stronom trzecim bez uprzedniego upoważnienia oraz odpowiadają za długi spółki, przedsiębiorstwa lub osoby prawnej tylko do wysokości swoich udziałów.

2. Do celów stosowania niniejszej dyrektywy, wszelkie inne spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawne prowadzące działalność skierowaną na zysk uważa się za spółki kapitałowe. Jednak Państwa Członkowskie mają prawo, do celów naliczenia podatku kapitałowego, nie uważać ich za takie spółki.

Artykuł 4

1. Podatkowi kapitałowemu podlegają następujące operacje:

a) utworzenie spółki kapitałowej;

b) przekształcenie spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która nie jest spółką kapitałową, w spółkę kapitałową;

c) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju;

d) podwyższenie majątku spółki kapitałowej poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju, jednak nie w zamian za udział w kapitale lub majątku spółki, lecz za prawa tego samego rodzaju jak te, które posiadają członkowie, takie jak prawo głosu, udział w zyskach lub udział w podziale nadwyżki powstałej po likwidacji spółki;

e) przeniesienie z państwa trzeciego do Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której statutowa siedziba znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego w tym Państwie Członkowskim jest uważana za spółkę kapitałową;

f) przeniesienie z państwa trzeciego do Państwa Członkowskiego statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową;

g) przeniesienie z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym drugim Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową, natomiast w tym innym Państwie Członkowskim nie jest za taką uważana;

h) przeniesienie z Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym drugim Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową, natomiast w tym innym Państwie Członkowskim nie jest za taką uważana.

2. Następujące operacje mogą podlegać podatkowi kapitałowemu:

a) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej w drodze kapitalizacji zysków lub rezerwy stałej lub tymczasowej;

b) zwiększenie majątku spółki kapitałowej w drodze świadczenia usług przez członka, które nie powodują zwiększenia kapitału spółki, ale powodują zmianę w prawach spółki bądź mogą zwiększyć wartość udziałów spółki;

c) zaciągnięcie pożyczki przez spółkę kapitałową, jeśli wierzyciel uprawniony jest do udziału w zyskach spółki;

d) zaciągnięcie pożyczki przez spółkę kapitałową u członka, współmałżonka lub dziecka członka, a także zaciągnięcie pożyczki u strony trzeciej, jeżeli jest ona gwarantowana przez członka, pod warunkiem, że takie pożyczki mają taką samą funkcję jak zwiększenie kapitału spółki.

3. Utworzenie spółki kapitałowej, w rozumieniu ust. 1 lit. a) nie obejmuje jakiejkolwiek zmiany aktu założycielskiego lub statutu spółki kapitałowej, w szczególności:

a) przekształcenia spółki kapitałowej w inny rodzaj spółki kapitałowej;

b) przeniesienia z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki lub statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w obu Państwach Członkowskich za spółkę kapitałową;

c) zmiany przedmiotu działalności spółki kapitałowej;

d) przedłużenia okresu istnienia spółki kapitałowej.

Artykuł 5

1. Podatek nalicza się:

a) przy utworzeniu spółki kapitałowej, podwyższeniu kapitału lub zwiększeniu majątku spółki, jak określono w z art. 4 ust. 1 lit. a), c) i d): od rzeczywistej wartości aktywów jakiegokolwiek rodzaju wniesionych lub mających być wniesionymi przez członków, po pomniejszeniu o przyjęte zobowiązania i poniesione wydatki przez spółkę w następstwie każdego wkładu. Państwa Członkowskie mogą odłożyć naliczenie podatku kapitałowego do czasu wniesienia wkładów;

b) w przypadku przekształcenia w spółkę kapitałową lub przeniesienia rzeczywistego centrum zarządzania lub statutowej siedziby spółki kapitałowej, jak to określono w art. 4 ust. 1 lit. b), e), f), g) i h): od rzeczywistej wartości aktywów jakiegokolwiek rodzaju należących do spółki w momencie przekształcenia lub przeniesienia, pomniejszonej o zobowiązania i wydatki, za które spółka w tym czasie odpowiada;

c) przy podwyższeniu kapitału w drodze kapitalizacji zysków, rezerw lub innych rezerw, jak określono w z art. 4 ust. 2 lit. a): od wartości nominalnej takiego podwyższenia;

d) przy podwyższeniu majątku spółki, jak to określono w art. 4 ust. 2 lit. b): od rzeczywistej wartości świadczonych usług, pomniejszonej o przyjęte zobowiązania i poniesione wydatki przez spółkę w następstwie świadczenia tych usług;

e) w wypadku pożyczek, o których mowa w z art. 4 ust. 2 lit. c) i d): od wartości nominalnej zaciągniętej pożyczki.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. a), b) i c), suma, od której naliczany jest podatek nie może być jednak niższa niż rzeczywista wartość udziałów spółki przydzielonych lub należących do każdego członka, lub ich nominalna wartość, jeśli ta ostatnia jest wyższa od ich rzeczywistej wartości.

3. Suma, od której naliczany jest podatek w przypadku podwyższenia kapitału, nie obejmuje:

— sumy aktywów należących do spółki kapitałowej, które są przeznaczone na podwyższenie kapitału, i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym;

— sumy zaciągniętych przez spółkę kapitałową pożyczek, które są zamieniane na udziały w spółce i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym.

Artykuł 6

1. Każde Państwo Członkowskie może wyłączyć z podstawy opodatkowania, jak określono zgodnie z art. 5, sumę kapitału wniesionego przez członka z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki kapitałowej, jak również udział takiego członka w majątku spółki.

2. Jeśli Państwo Członkowskie zastosuje uprawnienia przewidziane w ust. 1, podatkowi kapitałowemu podlegają:

— przeniesienie rzeczywistego centrum zarządzania spółki kapitałowej do innego Państwa Członkowskiego, które nie stosuje takiego uprawnienia;

— przeniesienie statutowej siedziby spółki kapitałowej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, do innego Państwa Członkowskiego, które nie stosuje takiego uprawnienia;

— każda transakcja, w następstwie której odpowiedzialność członka jest ograniczona do jego udziału w kapitale spółki, w szczególności jeśli ograniczenie odpowiedzialności jest wynikiem przekształcenia spółki kapitałowej w inny rodzaj spółki kapitałowej.

Podatek kapitałowy jest w takich przypadkach naliczany od wartości udziału w majątku spółki, który należy do członków z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki.

Artykuł 7

1. Do czasu wejścia w życie przepisów, które mają być przyjęte przez Radę zgodnie z ust. 2:

a) stawka podatku kapitałowego nie może być wyższa niż 2% i niższa niż 1%;

b) ta stawka zostanie zmniejszona o 50% lub więcej, jeżeli jedna lub kilka spółek kapitałowych przeniesie wszystkie swoje aktywa i pasywa, lub jedną bądź więcej gałęzi swojej działalności do jednej lub więcej spółek kapitałowych, które są w trakcie tworzenia lub już istnieją.

Zmniejszenie zależy od następujących warunków:

— rekompensatą za wkłady będzie wyłącznie przyznanie udziałów w spółce lub spółkach, chociaż Państwa Członkowskie mają prawo to zmniejszenie rozszerzyć na przypadki, w których rekompensatą za wkłady jest przyznanie udziałów w spółce lub spółkach oraz płatność gotówkowa nie przekraczająca 10% nominalnej wartości udziałów,

— spółki biorące udział w operacji mają swoje rzeczywiste centrum zarządzania lub statutową siedzibę na terytorium Państwa Członkowskiego;

c) stawka podatku kapitałowego może być zmniejszona do 0,50% do dnia 1 stycznia 1973 r. i do 1% począwszy od tej daty w przypadku utworzenia lub zwiększenia kapitału spółek holdingowych lub spółek inwestycyjnych, których jedynym celem jest posiadanie udziałów w innych przedsiębiorstwach, jak również zarządzanie i uzyskiwanie zysków z tych udziałów, pod warunkiem, że spółki takie nie prowadzą działalności przemysłowej lub handlowej na własną rękę i nie prowadzą przedsiębiorstwa handlowego otwartego dla ogółu.

2. W celu umożliwienia Radzie określenia wspólnych stawek podatku kapitałowego przed końcem okresu przejściowego, Komisja, przed dniem 1 stycznia 1971 r., przedłoży Radzie wniosek w tej sprawie.

3. W przypadku podwyższenia kapitału spółki zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c), po zmniejszeniu kapitału w następstwie poniesionych strat, stawka może zostać obniżona dla tej części zwiększenia, która odpowiada zmniejszeniu kapitału, o ile takie podwyższenie nastąpi w ciągu czterech lat po zmniejszeniu kapitału.

4. Jeśli Państwo Członkowskie skorzysta z uprawnień przewidzianych w art. 4 ust. 2, podatek kapitałowy może być naliczony po obniżonej stawce.

Artykuł 8

Państwo Członkowskie może przyznać całkowite lub częściowe zwolnienie z podatku kapitałowego dla operacji określonych w art. 4 ust. 1 i 2, odnoszących się do:

— spółek kapitałowych, które są dostarczycielami usług publicznych, takich jak przedsiębiorstwa transportu publicznego, przedsiębiorstwa zapewniające obsługę portów, przedsiębiorstwa zaopatrujące w wodę, gaz lub elektryczność, jeżeli ich kapitał przynajmniej w połowie jest własnością państwa, władz regionalnych lub lokalnych;

— spółki kapitałowe, które zgodnie ze swoim statutem i faktycznie realizują wyłącznie i bezpośrednio cele kulturalne, dobroczynne, pomocy lub edukacyjne.

Artykuł 9

Niektóre rodzaje operacji lub spółek kapitałowych mogą być przedmiotem wyłączeń, obniżenia lub podwyższenia stawek, o ile przemawiają za tym względy sprawiedliwości podatkowej, względy społeczne, bądź też aby umożliwić Państwu Członkowskiemu właściwe postępowanie w szczególnych sytuacjach. Państwo Członkowskie, które zamierza zastosować takie środki, wnosi sprawę do Komisji we właściwym czasie, zgodnie z art. 102 Traktatu.

Artykuł 10

Oprócz podatku kapitałowego, Państwa Członkowskie nie naliczają żadnych podatków w odniesieniu do spółek, przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych prowadzących działalność skierowaną na zysk w odniesieniu do:

a) operacji, o których mowa w art. 4;

b) wkładów, pożyczek lub świadczenia usług w ramach operacji, których mowa w art. 4;

c) rejestracji lub jakiejkolwiek innych formalności wymaganych przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą być wymagane od spółek, przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych prowadzących działalność skierowaną na zysk ze względu na ich formę prawną.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie nie pobierają żadnego podatku od:

a) tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu akcjami, obligacjami lub innymi papierami wartościowymi tego samego rodzaju, a także świadectwami udziałowymi, bez względu na osobę emitenta;

b) pożyczek, łącznie z obligacjami państwowymi, zaciągniętych poprzez emisję obligacji lub innych zbywalnych papierów wartościowych, bez względu na osobę emitenta, lub jakichkolwiek związanych z tym formalności, ani od tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu tymi obligacjami lub innymi zbywalnymi papierami wartościowymi.

Artykuł 12

1. Niezależnie od art. 10 i 11, Państwa Członkowskie mogą naliczać:

a) podatki od przeniesienia papierów wartościowych, o stawce zryczałtowanej bądź nie;

b) podatki od przeniesienia, włączając w to podatek od wpisu do księgi wieczystej, od przeniesienia, na rzecz spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej prowadzących działalność w celu uzyskania zysku, przedsiębiorstwa lub nieruchomości położonych na ich terytorium;

c) podatki od przeniesienia aktywów jakiegokolwiek rodzaju przekazanych spółce, przedsiębiorstwu, stowarzyszeniu lub osobie prawnej prowadzących działalność skierowaną na zysk, o ile przeniesienie tego majątku jest dokonywane w zamian za inną rekompensatę niż udziały w spółce;

d) opłaty od ustanowienia, rejestracji lub skreślenia hipotek lub innych obciążeń gruntu lub innego majątku;

e) podatki w formie opłat lub należności;

f) podatek od wartości dodanej (VAT).

2. Opłaty i podatki określone w ust. 1 lit. b), c), d) i e) powinny być takie same, bez względu na to, czy rzeczywiste centrum zarządzania lub statutowa siedziba spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej prowadzących działalność w celu uzyskania zysku znajduje się na terytorium Państwa Członkowskiego naliczającego opłaty lub podatki, czy też nie znajduje się na jego terytorium. Opłaty i podatki nie mogą być wyższe od tych, które stosuje się do podobnych operacji w Państwie Członkowskim, które je nalicza.

Artykuł 13

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 stycznia 1972 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 14

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 15

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 lipca 1969 r.