Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. II FSK 1278/11

W przypadku szkody rzeczywistej (damnum emergens) odszkodowanie ma charakter restytucyjny. Środki uzyskane jako naprawienie szkody nie podlegają wówczas po stronie poszkodowanego, co oczywiste, opodatkowaniu. W przypadku utraconych korzyści, gdyby podatnik je osiągnął, co do zasady podlegałby z tytułu ich otrzymania opodatkowaniu. Zwolnienie od opodatkowania odszkodowania z tytułu utraconych korzyści uprzywilejowałoby zatem odszkodowanie w porównaniu do wartości (korzyści) normalnie osiągniętych (tzn. uzyskanych w przypadku niewyrządzenia szkody), co z przedmiotowego punktu widzenia sprzeczne byłoby z konstytucyjną zasadą powszechności i równości opodatkowania. Podmiotowo, poszkodowany chroniony jest zaś tym, że w zakresie szkody rzeczywistej (damnum emergens) na podstawie prawa podatkowego przysługuje mu zwolnienie podatkowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. - Oddział K. z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 1302/10 w sprawie ze skargi P. S.A. - Oddział K. z siedzibą w R. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1302/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę P. S. A. - Oddział K. w R. (zwanej dalej: "spółką") na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że w dniu 30 kwietnia 2010 r. skarżąca złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Spółka wyjaśniła, że wystawiła swoim pracownikom świadectwa pracy, na podstawie których wypłacano im emerytury. Następnie, na wnioski byłych pracowników, skarżąca zmieniła świadectwa pracy uwzględniając w nich wyższe przeliczniki do obliczenia okresu pracy górniczej. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonał ponownego przeliczenia emerytur według wyższego przelicznika ale od dnia złożenia przez byłych pracowników wniosków w tej sprawie. Świadczenia emerytalne nie zostały więc wyrównane za okres wypłacania sprzed złożenia wniosków. W związku z powyższym, byli pracownicy zażądali takiego wyrównania od spółki. Sąd zasądził od skarżącej na rzecz byłych pracowników odszkodowania powołując się na art. 471 Kodeksu cywilnego (odpowiedzialność kontraktowa) w związku z art. 300 Kodeksu pracy, a o odsetkach orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego. Spółka w 2009 r. wypłaciła zasądzone odszkodowania wraz z odsetkami dla kilku byłych pracowników. Kolejne odszkodowania z tego tytułu wypłacane były w 2010 r. Strona wystawiła PIT-8C za 2009 r. z tytułu wypłaconych, na podstawie wyroku sądowego, odszkodowań wraz z odsetkami.