Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. II FSK 3139/12

Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie wymaga uprzedniego wydania rozstrzygnięcia o wysokości zobowiązania podatkowego, jeżeli zobowiązanie określone pierwotnie jest zobowiązaniem określonym prawidłowo.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędziowie NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." spółki z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/GL 628/11 w sprawie ze skargi "A." spółki z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 11 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za czerwiec 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "A." spółki z o.o. z siedzibą w B. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 25 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/GL 628/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A. Sp. z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K z dnia 11 maja 2011 r. w przedmiocie podatku od gier za czerwiec 2010 r. Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Naczelnik Urzędu Celnego w K decyzją z dnia 15 listopada 2010 r. określił spółce zobowiązanie w podatku od gier - podając jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.), dalej jako: "u.g.h.".

W odwołaniu spółka zarzuciła Naczelnikowi Urzędu Celnego naruszenie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) dotyczących postępowania dowodowego. Zarzuciła ponadto naruszenie przepisów Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie ustanowienia wymiany informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz przepisów usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE 98.204.37 ze zm.) poprzez niezgłoszenie do notyfikacji zawartych w ustawie o grach hazardowych przepisów technicznych, jak również art. 139 ust. 1 u.g.h. poprzez jego zastosowanie, podczas gdy, z uwagi na niedochowanie obowiązku notyfikacji, zastosowanie winna mieć stawka podatku określona w art. 45a ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.). Spółka argumentowała, że ustawa o grach hazardowych nie zawiera przepisów przejściowych, niezbędnych do poszanowania interesów podmiotu przed upływem okresu, na który otrzymał on pozwolenie na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych. Do czasu wygaśnięcia pozwolenia, jej automaty powinny być opodatkowane dotychczasową stawką od każdego automatu (180 euro od każdego automatu). Zdaniem strony ustawa z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych została wydana z naruszeniem przepisów Konstytucji RP (art. 2, art. 64 ust. 1 i ust 2 w związku z art. 21 Konstytucji). Wobec braku notyfikacji zmiana ustawy o grach hazardowych jest wobec podatnika bezskuteczna, a zatem powinna mieć zastosowanie dyspozycja art. 45a ust. 1 u.g.z.w.