Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. II FSK 1191/11

Przepis art. 4a ust. 2 u.p.s.d. ma charakter wyjątkowy i z tego powodu nie może być wykładany w sposób rozszerzający. Spadkobierca, który był uczestnikiem postępowania o stwierdzenie nabycia spadku (był zawiadamiany przez sąd o terminach rozpraw), nie może (powołując się na ten przepis) twierdzić, że o terminie uprawomocnienia postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku dowiedział się później, niż ono faktycznie się uprawomocniło. Może się jednak na ten przepis powołać np. taki spadkobierca, który nie był zawiadamiany o postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku (czy też nie brał udziału w sporządzeniu aktu poświadczenia dziedziczenia), a który nie złożył wniosku o zmianę lub uchylenie postanowienia w trybie art. 679 § 1-3 k.p.c. z powodu upływu rocznego terminu, a w postanowieniu został określony spadkobiercą

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. L. - N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1271/10 w sprawie ze skargi G. L. - N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 16 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. L. - N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem dnia 23 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1271/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę G. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 16 marca 2010 r. w przedmiocie ustalenia podatku od spadków i darowizn.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 9 października 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ustalił skarżącej zobowiązanie podatkowe w wysokości 58.307 zł z tytułu nabycia spadku po zmarłym w dniu 28 lipca 2008 r. K. L. Organ wskazał, że postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza z dnia 27 listopada 2008 r. stwierdzono nabycie w całości spadku po K. L. na rzecz skarżącej. Postanowienie to uprawomocniło się dnia 19 grudnia 2008 r. Skarżąca złożyła zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w dniu 4 marca 2009 r., tj. po upływie miesięcznego terminu uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. nr 142, poz. 1514 z 2004 r. ze zm. - zwanej dalej "u.p.s.d."), liczonego od uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nabycie spadku. Organ pierwszej instancji przyjął za podstawę opodatkowania wartość nabytych tytułem dziedziczenia rzeczy i praw majątkowych w kwocie 851.411 zł, pomniejszoną o kwotę wolną od podatku w I grupie podatkowej (art. 4a ust. 3 u.p.s.d.) w wysokości 9.637 zł i w konsekwencji ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie 58.307 zł.