Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2012 r., sygn. II OSK 518/11

Dnia 10 lipca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski /spr./ sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 listopada 2010 r. sygn. akt II SA/Ol 604/10 w sprawie ze skargi P. N. na postanowienie Warmińsko - Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów do postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 604/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, oddalił skargę P. N. na postanowienie Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów do postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku pismem z dnia 11 października 2009r. P.N. wniósł zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Piszu. Zarzucił zastosowanie niedopuszczalnego środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku rozbiórki - określonego w tytule wykonawczym z dnia 5 maja 2006r., uzasadniając to tym, że wydanie ponownego postanowienia o nałożeniu grzywny, przed zwrotem środków w kwocie 4 tys. zł uzyskanych przez organ w postępowaniu egzekucyjnym wynikającym z poprzedniego postanowienia o nałożeniu grzywny (uznanego przez organ II instancji za nieważne), jest niedopuszczalne. Strona powołała się przy tym na dyspozycję art. 121 § 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, według którego grzywna w celu przymuszenia wykonania obowiązku wynikającego z przepisów Prawa budowlanego jest jednorazowa. Podniesiono również zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucji w postaci grzywny w celu przymuszenia w wysokości 10 tys. zł. Strona powoła się przy tym na dyspozycję art. 121 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zgodnie z którym to przepisem grzywna nie może przekroczyć kwoty 10 tys. zł. P.N. stwierdził, że organ nie uzasadnił ustalenia grzywny w najwyższym możliwym wymiarze, twierdząc w dodatku, że powoduje to najmniejszą uciążliwość dla zobowiązanego. Wskazał również, że organy nadzoru budowlanego nie podejmują w stosunku do innych inwestorów będących w analogicznej sytuacji prawnej, takich działań jak przeciw niemu.