Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. II OSK 1108/12

 

Dnia 12 lipca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia NSA Paweł Miładowski /spr./ sędzia del. WSA Bożena Popowska Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 grudnia 2011r. sygn. akt II SA/Kr 1336/11 w sprawie ze skargi H. J. na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 15 grudnia 1999r. nr XV/140/99 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2. zasądza od Miasta Zakopane na rzecz H. J. kwotę 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 1336/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, oddalił skargę H.J. na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 15 grudnia 1999 r. nr XV/140/99 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku Rada Miasta Zakopane w dniu 15 grudnia 1999 r. podjęła uchwałę Nr XV/140/99 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zakopane.

Skargę na powyższą uchwałę złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie H.J. wnosząc o stwierdzenie nieważności uchwały w całości lub w części dotyczącej działek nr [...],[...], znajdujących się w rejonie ulicy Sabały w Zakopanem.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Zakopane wniosła o jej oddalenie.

Organ wskazał, że Studium jako akt kierownictwa wewnętrznego skierowane jest do organów administracji, a nie osób trzecich, nie oddziałuje ono na prawa i obowiązkach osób trzecich, a tym samym nie może naruszać ich interesu prawnego. W konsekwencji skargę należy uznać za podlegającą oddaleniu bez konieczności merytorycznego badania podniesionych w niej twierdzeń. Jednakże z ostrożności procesowej organ wskazał, że nawet gdyby przyjąć interpretację odmienną niż sformułowana powyżej, skarga powinna zostać oddalona, ponieważ skarżąca nie zdefiniowała swojego interesu prawnego, który podlega ochronie, ani nie wskazała, w jaki sposób miał on zostać naruszony przedmiotowym studium.