Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. II OSK 728/11

Wykładnia przepisu art. 29 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego, dokonana zgodnie z regułami wykładni językowej, prowadzi do wniosku, że gdyby ustawodawca zamierzał odnieść sformułowanie "wolno stojące" do wszystkich wymienionych w art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy obiektów budowlanych, uczyniłby to poprzez zamieszczenie znaku interpunkcyjnego dwukropka za powyższymi wyrazami. Zgodzić się trzeba z wywodami skargi kasacyjnej, że brak użycia przez ustawodawcę takiego znaku interpunkcyjnego, na gruncie reguł gramatycznych języka polskiego, oznacza, że zwrot "wolno stojące" odnosi się wyłącznie do pierwszego następującego po nim rzeczownika tj. parterowych budynków gospodarczych. Powyższe powoduje, że wymóg posiadania przez wiaty charakteru wolnostojącego nie musi być spełniony w odniesieniu do wiat, altan oraz przydomowych oranżerii. Tym samym, budowa wiaty o powierzchni, która nie przekracza 25 m² zabudowy i łączna liczba tych obiektów na działce nie przekracza dwóch na każde 500 m² powierzchni działki, nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Ustawodawca nie uzależnił bowiem wyjątku wyszczególnionego w art. 29 ust. 1 pkt 2, a dotyczącego wiat, altan oraz przydomowych oranżerii od wymogu bycia obiektem "wolno stojącym".

Teza od Redakcji

Dnia 12 lipca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Bożena Popowska /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. H. i J. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 15 grudnia 2010r. sygn. akt II SA/Rz 784/10 w sprawie ze skargi G. H. i Jolanty H. na decyzję Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia [...] czerwca 2010r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję i stwierdza nieważność decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta Rzeszowa z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] - w przedmiocie nałożonego obowiązku co do uporządkowania terenu po rozbiórce, 2. w pozostałym zakresie skargę kasacyjną oddala, 3. oddala wniosek o zwrot kosztów postępowania sądowego.