Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. II OSK 1154/12
Skoro w polskim ustawodawstwie nie ma uregulowań, które wprost dawałyby prymat interesowi zbiorowemu nad interesem indywidualnym, to jeśli w zagospodarowaniu przestrzennym istnieje konieczność dania pierwszeństwa interesowi publicznemu kosztem interesu indywidualnego, to przesłanki takiego wyboru winny być wykazane, a brak ich wykazania może być poczytany za nadużycie prawa przysługującego gminie na mocy art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Teza od Redakcji
Dnia 12 lipca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Bożena Popowska /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. L. i D. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012r. sygn. akt IV SA/Wa 1524/11 w sprawie ze skargi H. L. i D. L. na uchwałę Rady Gminy Teresin z dnia [...] lutego 2011r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 stycznia 2012r. sygn. akt IV SA/Wa 1524/11 oddalił skargę H. L. i D. L. na uchwałę Rady Gminy Teresin z dnia 14 lutego 2011 r. nr V/19/2011 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Teresin obejmującego część obrębu geodezyjnego Paprotnia, ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego z dnia 26 maja 2011 r. (Nr 87, poz. 2792).
W uzasadnieniu wyroku podano, iż pismem z 16 czerwca 2011r. skarżący wezwali Radę Gminy Teresin (zwaną dalej: Radą) do usunięcia naruszenia prawa wyżej opisaną uchwałą (zwaną dalej: Planem bądź Uchwałą).
W dniu 20 lipca 2011r. Rada udzieliła odpowiedzi na wyżej powołane wezwanie skarżących przez podjęcie uchwały Nr X/66/2011 w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa planem, uznając je za bezzasadne. Odpowiedź ta została doręczona skarżącym 30 lipca 2011r.