Wyrok NSA z dnia 21 marca 2012 r., sygn. I OSK 1346/11

Zastępca kieruje, podczas nieobecności komendanta, właściwą jednostką Policji, ma w związku z tym prawo do wydawania funkcjonariuszom Policji wiążących poleceń i rozkazów, ale nie oznacza to, że niejako "automatycznie" staje się przełożonym dyscyplinarnym w rozumieniu art. 133 ust. 1 powołanej ustawy. Gdyby tak było ustawodawca nie zamieściłby w tej ustawie art. 133 ust. 6, statuującego oddzielne uprawnienie przełożonego dyscyplinarnego do pisemnego upoważnienia innego policjanta do podejmowania za niego czynności z zakresu postępowania dyscyplinarnego. Upoważnienie to może dotyczyć wszystkich czynności z zakresu postępowania dyscyplinarnego lub może upoważniać określoną w nim osobę do dokonywania czynności w postępowaniu dyscyplinarnym przez określony czas lub w określonym zakresie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Lu 109/11 w sprawie ze skargi A. Ł. na orzeczenie Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie naruszenia dyscypliny służbowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 109/11, oddalił skargę A. Ł. na orzeczenie Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie naruszenia dyscypliny służbowej. W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że w dniu [...] maja 2010 r. Komendant Miejski Policji w Lublinie wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko A. Ł. - dyżurnemu Zespołu Dyżurnych Komisariatu Policji [...] w Lublinie, obwiniając go o przewinienie dyscyplinarne, polegające na tym, iż w dniu [...] lutego 2010 r., pełniąc służbę na stanowisku Dyżurnego [...] Komisariatu Policji w Lublinie, podjął decyzję o wydaniu M. G. pięciu sztuk fałszywych banknotów o nominale 10 zł, ujawnionych podczas kontroli osobistej dokonanej przez funkcjonariuszy Policji oraz nie zainicjował czynności procesowych określonych w art. 308 § 1 Kodeksu postępowania karnego zmierzających do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa, czym doprowadził do ich utraty. Czyn ten został uznany za przewinienie dyscyplinarne, określone w art. 132 ust. 1 i ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, ze zm.) w zw. z § 9 ust. 1 pkt 5 zarządzenia nr 1173 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji oraz w zw. z pkt 6 karty opisu stanowiska pracy dyżurnego Zespołu Dyżurnych Komisariatu [...] Policji w Lublinie. Organ w orzeczeniu nr [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. stwierdził winę skarżącego i wymierzył mu karę dyscyplinarną nagany.