Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. I OSK 2064/11

Podejście porównawcze, którego zastosowania w pierwszej mierze wymaga § 36 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, nakazuje przyjęcie założenia określonego w art. 153 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z nim ustalana wartość nieruchomości odpowiada cenom, jakie uzyskano za nieruchomości podobne, które były przedmiotem obrotu rynkowego. Ceny te koryguje się ze względu na cechy różniące nieruchomości podobne do nieruchomości wycenianej oraz uwzględnia się zmiany poziomu cen wskutek upływu czasu. Podejście porównawcze stosuje się, o ile znane są ceny i cechy nieruchomości podobnych do nieruchomości wycenianej. Na konieczność znajomości cen transakcyjnych nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem wyceny zwraca uwagę § 4 ust. 1 rozporządzenia. Przepis ten wymaga ponadto znajomości tych cech nieruchomości, które wpływają na poziom cen osiąganych w ramach zawieranych transakcji. Dopiero zatem uwzględnienie wszystkich tych czynników pozwala uznać, że wyceniający prawidłowo zastosował podejście porównawcze.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Protokolant: sekretarz sądowy Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2011r. sygn. akt I SA/Wa 346/11 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2011r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 346/11 oddalił skargę Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną.