Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. I GSK 250/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Waksmundzki (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. Ś.-M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 listopada 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2767/10 w sprawie ze skargi K. Ś.-M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 listopada 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 2767/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] października 2010 r., nr [...], w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej. Zaskarżona decyzja utrzymywała w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2010 r., którą odmówiono skarżącej uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lutego 2006 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w W. z dnia [...] maja 2004 r. w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.

Sąd pierwszej instancji uznał za trafne stanowisko organu administracji, że brak było podstaw do uchylenia w trybie art. 2851 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802, ze zm.) ostatecznej decyzji wymiarowej z dnia [...] lutego 2006 r. W toku postępowania administracyjnego strona nie wykazała na tyle interesu publicznego ani swojego "ważnego interesu", który uzasadniałby wzruszenie decyzji ostatecznej.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, skoro postępowanie w przedmiocie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej w trybie wskazanym w art. 2651 Kodeksu celnego jest jednym z postępowań szczególnych, regulujących wzruszenie decyzji ostatecznej (trybem nadzwyczajnym), to przedmiotem oceny w takim postępowaniu jest wyłącznie zaistnienie przesłanek wskazanych w tym przepisie, a nie kwestia merytorycznego badania słuszności lub prawidłowości decyzji ostatecznej i powstałej w wyniku jej wydania sytuacji prawnej. Przesłanki uzasadniającej wzruszenie decyzji ostatecznej nie stanowią zatem zarzuty dotyczące decyzji wymiarowej, ani okoliczność, że ostateczna decyzja wymiarowa nie była poddana kontroli sądu administracyjnego. Sąd wskazał, że strona zaskarżyła decyzję wymiarową do sądu, ale jej skarga została odrzucona z przyczyn formalnych, zaś skarżąca zrezygnowała z kontroli instancyjnej postanowienia odrzucającego wspomnianą skargę.