Wyrok NSA z dnia 18 października 2012 r., sygn. II GSK 1493/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia del. WSA Jacek Kuza Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 18 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 lutego 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2518/10 w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej za wydobytą kopalinę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę W. D. na decyzję Ministra Środowiska w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej za wydobytą kopalinę.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. Marszałek Województwa Ś. ustalił skarżącemu opłatę eksploatacyjną za wydobycie wapieni ze złoża "[...]" w I kwartale 2009 r. w wysokości 158.276 zł. Przyczyną wydania wskazanej decyzji była niezgodność pomiędzy ilością wydobytej kopaliny określoną na podstawie operatu ewidencyjnego zasobów złoża, a ilością wydobytej kopaliny wykazaną w kwartalnych informacjach przesłanych do organu koncesyjnego. W "Operacie ewidencyjnym zmian zasobów złoża wapieni dewońskich [...] za rok 2009" określono, że w tym roku wydobyto 638.326 ton wapieni, natomiast ze zsumowanych informacji kwartalnych za 2009 r. wynikało, że wydobyto o 202.471 ton wapieni mniej, niż określono w operacie. Na podstawie wyjaśnień W. D. organ przyjął, że 202.471 ton wapieni wydobyte zostało w I kwartale 2009 r., więc z wraz z ilością kopaliny wskazaną w informacji kwartalnej wydobyto, w ocenie organu, łącznie 247.306 ton wapieni.

W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego od wskazanej decyzji, Minister Środowiska utrzymał ją w mocy. Organ II instancji uznał za niezasadny zarzut naruszenia art. 7, 77, 80 i 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.; dalej k.p.a.), ponieważ Marszałek Województwa Ś. w postępowaniu dokładnie wyjaśnił stan faktyczny, w sposób wyczerpujący zebrał i rozpatrzył cały materiał dowodowy oraz na jego podstawie ocenił okoliczności sprawy, a następnie wydając decyzję, zawarł w niej uzasadnienie faktyczne oraz prawne. Okoliczności, na których oparto zaskarżone rozstrzygnięcie zostały bowiem ustalone w trakcie kontroli. Wobec ustalonego większego wydobycia niż zgłoszone, organ koncesyjny stosownie do art. 84 ust. 10 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228 poz. 1947 ze zm.; dalej p.g.g.), na podstawie własnych ustaleń wydał decyzję, w której określił wysokość należnej opłaty eksploatacyjnej.