Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. I FSK 36/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 321/11 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 28 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 900 zł (słownie: dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Wyrokiem z dnia 5 października 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 321/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę A.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 28 czerwca 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2008 r.

Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:

A.K. (dalej powoływany także jako "skarżący") prowadził działalność gospodarczą polegającą na obsłudze i naprawie pojazdów mechanicznych oraz sprzedaży części i akcesoriów samochodowych. Zakupu części na potrzeby tej działalności dokonywał w filiach firmy I. SA w B., prowadzonych przez spółkę cywilną W. W I. posiadał przyznany numer klienta - 152674, na który udzielany był rabat przy zakupie części i akcesoriów. Z przedłożonych do kontroli faktur i prowadzonej ewidencji wynika, że w 2008 r. dokonał zakupu części i akcesoriów samochodowych w I. o wartości 22.384,33 zł netto. W trakcie prowadzonej kontroli Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. stwierdził, że pomiędzy skarżącym a firmą I. obowiązywała umowa marketingowa, zgodnie z którą firma I. udzieliła mu premii, której wysokość uwarunkowana była wielkością dokonanych przez niego zakupów w spółce. W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego organ ustalił, że w okresie od stycznia do czerwca 2008 r., obok zakupów udokumentowanych fakturami, dokonano zakupu części i akcesoriów samochodowych na paragony o wartości 66.524,32 zł netto posługując się przy tym należącym do Skarżącego numerem klienta. Organ I instancji uznał, że w 2008 r. w ramach działalności gospodarczej Skarżący dokonał udokumentowanego paragonami zakupu części samochodowych o wartości 18.336,65 zł, nie wykazując przy tym uzyskanego obrotu związanego z tymi częściami. Części zakupionych na paragony Skarżący nie uwzględnił również w remanencie końcowym sporządzonym na dzień 31 grudnia 2008 r. Z uwagi na powyższe decyzją z 17 marca 2011 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., dokonał skarżącemu rozliczenia w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r. w sposób odmienny niż zadeklarowano.