Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. II FSK 751/11

Warunkiem uznania, że doszło do rażącego naruszenia prawa jest wystąpienie oczywistej sprzeczności pomiędzy treścią decyzji a treścią powołanego w niej przepisu prawa. "Rażący" oznacza bowiem dający się łatwo stwierdzić, wyraźny, oczywisty, niewątpliwy, bezsporny, bardzo duży.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA del. Andrzej Jagiełło, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. N. i R. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 761/10 w sprawie ze skargi J. N. i R. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 17 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 761/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. i R. N. - zwanych dalej "Skarżącymi", na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 17 sierpnia 2010 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta M. z dnia 30 marca 2009 r. ustalającej Skarżącym wysokość podatku od nieruchomości za 2009 r.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że Skarżący na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 października 2005 r. nabyli prawo wieczystego użytkowania nieruchomości położonych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w M. o łącznej powierzchni 1,2971 ha wraz z prawem własności budynków i budowli. W dniu 17 styczna 2006 r. Skarżąca złożyła u Prezydenta Miasta informację podatkową, w której wykazała 12 971 m2 gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wraz z 38 m2 powierzchni budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz budowlami o wartości 11 000 zł. Od tego czasu Skarżący nie składali żadnych korekt informacji podatkowych. Na podstawie tych informacji należące do Skarżących nieruchomości były opodatkowane podatkiem od nieruchomości za lata 2005-2008 a Skarżący realizowali w całości wydawane w tym zakresie decyzje. Również decyzja z dnia 30 marca 2009 r., której stwierdzenia nieważności domagali się Skarżący, opierała się na powyższych informacjach podatkowych.