Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2012 r., sygn. II FSK 984/11

Tak długo, jak długo sporne tereny nie były w ewidencji oznaczone jako "las", nie były one lasem dla celów wymiaru podatków. Choćby wobec tego określone grunty były lasem zarówno w potocznym rozumieniu tego słowa, jak i przepisów ustawy o lasach, to dopóki nie są oznaczone jako las w ewidencji, dopóty nie mogą stanowić lasu dla celów podatkowych. O tym czy dany grunt jest lasem dla celów podatkowych decyduje zapis w ewidencji gruntów. Tego dowodu nie mogą, samodzielnie kwestionować organy podatkowe na podstawie art. 194 § 3 O.p. z pominięciem zapisu w ewidencji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia del. WSA Maciej Jaśniewicz, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Nadleśnictwa Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 592/10 w sprawie ze skargi Nadleśnictwa Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 20 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 26 stycznia 2011 r., I SA/Bk 592/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Nadleśnictwa Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z 20 września 2010 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: decyzją z 21 października 2008 r. Burmistrz Z. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie 60.530,00 zł. Podatkiem obciążono znajdujące się we władaniu podatnika grunty o powierzchni 605.300 m2. W wyniku odwołania od tej decyzji SKO w B. postanowieniem z 3 lutego 2009 r. zwróciło sprawę organowi pierwszej instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego polegającego na zmianie decyzji. Powodem było nieujęcie przez ten organ wszystkich przedmiotów opodatkowania znajdujących się we władaniu podatnika. Decyzją z 26 sierpnia 2009 r. burmistrz zmienił decyzję z 21 października 2008 r., poprzez określenie skarżącemu kwoty zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie 64.570,00 zł. Do podstawy wymiaru podatku przyjęto zadeklarowane przez podatnika powierzchnie budynków oraz powierzchnie gruntów wynikające z ewidencji gruntów.