Wyrok NSA z dnia 20 września 2012 r., sygn. I FSK 1802/11

Z "rażącym naruszeniem prawa" mamy do czynienia w przypadku, gdy w stanie prawnym niebudzącym wątpliwości co do jego rozumienia wydaje się decyzję, która treścią swego rozstrzygnięcia stanowi negację całości lub części obowiązujących przepisów. Treść decyzji można będzie w takiej sytuacji określić jako przeciwstawiającą się przepisom, na podstawie których decyzja została wydana, a zawarte w decyzji rozstrzygnięcie dotyczące praw lub obowiązków stron postępowania będzie ukształtowane sprzecznie z przesłankami wynikającymi wprost z przepisu prawnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 20 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B.Sp. z o. o. z siedzibą w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1895/10 w sprawie ze skargi B. Sp. z o. o. z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 19 maja 2010 r. nr ... w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień i grudzień 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 7 czerwca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1895/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. sp. z o.o. w N. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z 19 maja

2010 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień i grudzień 2004 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z 21 kwietnia 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku VAT za wrzesień i grudzień 2004 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązania podatkowe za te okresy rozliczeniowe. Opisana decyzja stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji.