Wyrok NSA z dnia 6 września 2012 r., sygn. I FSK 1315/11
Organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, by podatnik zamierzający skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, jest podatnikiem, czy dysponuje towarami będącymi przedmiotem transakcji i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa, albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Danuta Oleś, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. s.c. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Po 23/11 w sprawie ze skargi S. s.c. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 8 listopada 2010 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz S. s.c. kwotę 320 zł (słownie: trzysta dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z 12 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 23/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę S. s.c. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 8 listopada 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2005 r.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z 30 września 2008 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z 19 listopada 2007 r. określającą spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień 2005 r., zmienioną - w wyniku dokonania wymiaru uzupełniającego - decyzją tego organu z 30 czerwca 2008 r. Organy nie uznały prawa spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej w kwietniu 2005 r. przez "W." sp. z o.o. w G. dotyczącej zakupu paliwa. W toku postępowania ustalono bowiem, że spółka będącą wystawcą faktury w rzeczywistości nie istniała, a jej nazwa służyła M. G. (prezesowi spółki i jedynemu członki jej zarządu) do firmowania osobistej działalności polegającej na wystawianiu faktur mających dokumentować m.in. czynności wprowadzania do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia. Zakwestionowane zostały również trzy faktury VAT wystawione przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Z. P. dokumentujące zakup usług transportowych.