Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Po 23/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Skwierzyńska Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2011r. sprawy ze skargi "P" s.c. G.S., Z.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2005r. oddala skargę /-/K. Pawlicki /-/M. Skwierzyńska /-/W. Zygmont

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. decyzją z dnia (...) listopada 2007r. nr (...), określił "A" spółka cywilna - G. S. i Z. P. (dalej: spółka cywilna) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień 2005r. w wysokości (...) zł.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w C., nie uznał prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT:

- z dnia (...) kwietnia 2005r. nr (...) na wartość netto (...) zł i podatek VAT (...) zł, wystawionej przez "B" sp. z o.o. w G.O/M. ( dalej: spółka "B") z tytułu zakupu paliwa

- powołując się na przepisy zawarte w § 14 ust. 2 pkt 1)

- z dnia 11 kwietnia 2005r. nr (...) na wartość netto (...) zł i podatek VAT (...) zł, nr (...) z dnia (...) kwietnia 2005 r. na wartość netto (...) zł i podatek VAT (...) zł oraz z dnia (...) kwietnia 2005 r. nr (...) na wartość netto (...) zł i podatek VAT (...) wystawionych przez "C" - Z. P. za wykonanie usług transportowych.

W odwołaniu spółka cywilna domagała się uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w zakresie odmowy uwzględnienia w rozliczeniu podatku naliczonego zapłaconego dostawcy spółce "B". Wobec decyzji podniosła zarzut naruszenia art. 17 ust. 1 i 2 oraz art. 18 ust. 1 VI Dyrektywy, a także naruszenia art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.- dalej: ustawa o VAT z 2004r.).

W uzasadnieniu spółka cywilna stwierdziła, że nie wiedziała, iż ma do czynienia z podmiotem prowadzącym nieuczciwe działania lub posługującym się fałszywymi dokumentami lub pieczęciami, a w tym zakresie ustaleń w sprawie brak. W postępowaniu podatkowym , pomimo iż wymóg taki wynika ze wskazanego w odwołaniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: ETS), nie wykazano, by podatnik wiedział, że ma do czynienia z podmiotem nieuczciwym.