Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 2111/10

Do uznania za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar czy zakupić usługę aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA del. Lidia Ciechomska-Florek (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 831/10 w sprawie ze skargi J. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 17 czerwca 2010 r. oddalił skargę J. O.; dalej jako skarżący lub strona, na decyzję Dyrektora izby Skarbowej w W. z dnia 22 stycznia 2010 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. Jako podstawę prawną wyroku Sąd wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ; dalej jako p.p.s.a.). Wyrok ten, zaskarżony skargą kasacyjną skarżącego, wydany został w oparciu o przyjęty przez Sąd następujący stan faktyczny sprawy.

1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 20 sierpnia 2009r. określił J. O. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. w wysokości 230.399 zł. Organ ustalił, że skarżący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą "O." J. O. Dochód z tego tytułu opodatkowany był na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.). Kontrola wykazała, że skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów na łączną kwotę 998.925 zł,