Wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 842/11

Art. 109 ust. 5 i 6 ustawy o VAT w zakresie, w jakim dopuszcza stosowanie wobec tej samej osoby, za ten sam czyn, sankcji administracyjnej określonej przez powołaną ustawę jako "dodatkowe zobowiązanie podatkowe" i odpowiedzialności za wykroczenia skarbowe albo przestępstwa skarbowe, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Danuta Oleś, Protokolant Katarzyna Jaszuk, po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Lu 552/09 w sprawie ze skargi J. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za listopad 1993 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę J. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 czerwca 2009 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za listopad 1993r.

Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynikało, że decyzją z dnia 15 grudnia 1998 r. Urzędu Skarbowego w P. zostały określone podatnikowi za listopad 1993 r.: zobowiązanie w podatku od towarów i usług w kwocie 286.687 zł, zaległość podatkowa w podatku od towarów i usług w kwocie 284.899 zł; odsetki od zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług na dzień 15 grudnia 1998 r. w kwocie 795.426,30 zł. Izba Skarbowa w L. decyzją z dnia 30 czerwca 1999 r. utrzymała w mocy decyzję organu I instancji z dnia 15 grudnia 1998 r.