Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2012 r., sygn. I FSK 1873/11
Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga uprzedniego ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną, przesłanka "stałości" działalności gospodarczej wynika z porównania art. 9 i art. 12. Dyrektywy 2006/112/WE, gdyż skoro art. 12 wprowadza, jako zasadę szczególną, możliwość uznania za podatnika także podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w sposób sporadyczny (okazjonalny), to oznacza, iż zasadą ogólną jest, by działalność gospodarcza musiała być wykonywana w sposób ciągły.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 948/09 w sprawie ze skargi M. S. na interpretację indywidualna Ministra Finansów z dnia 22 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
Wyrokiem z dnia 15 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 948/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez M. Ś. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 stycznia 2009 r. w przedmiocie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:
Dnia 31 października 2008 r. M. Ś. zwrócił się o udzielenie interpretacji indywidualnej. We wniosku (uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2009 r.), wskazał, że jest właścicielem zakupionej w 1990 r. do majątku osobistego nieruchomości rolnej gruntowej. Nieruchomość ta była wykorzystywana do działalności rolniczej. W wyniku zmiany planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość stanowi teren pod projektowaną zabudowę jednorodzinną, w związku z czym zostały z niej wydzielone działki budowlane, lecz strona nie dokonała podziału całego posiadanego gruntu na działki, nie dokonywała czynności przygotowujących działki do sprzedaży. Strona wyjaśniła, że działki sprzedane oraz te, które w przyszłości będą wydzielone w celu sprzedaży, od chwili nabycia do 1990 r. były wykorzystywane przez stronę do działalności rolniczej. Po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego strona przestała użytkować teren rolniczo, przez co został on wyłączony z majątku gospodarstwa rolnego. Na wniosek organu strona wyjaśniła, że nie posiada i nie posiadała statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wskazana nieruchomość rolna nie była nigdy przedmiotem umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia, do dnia złożenia wniosku o interpretację strona sprzedała dwie działki, z tym, że w chwili obecnej nie jest w stanie wypowiedzieć się co do dalszych planów w odniesieniu do reszty nieruchomości. W oparciu o przedstawiony stan faktyczny stwierdziła strona, że czynność sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty strony, nie nabyty w celu odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej, przez co nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy o podatku VAT, a nie jest podatnikiem podatku VAT. Sprzedaż nawet wielokrotna części prywatnego majątku, który nie został nabyty lub przeznaczony na działalność gospodarczą nie może być uznana za taką działalność w świetle zarówno przepisów krajowych jak i unijnych. W sprawie strona nigdy nie miała możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie nieruchomości, bowiem grunty rolne nie były objęte tym podatkiem.