Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 10 maja 2012 r., sygn. I FSK 1080/11

Z brzmienia art. 213 § 4 O.p. wynika, że normą tego przepisu stronie postępowania zagwarantowano uruchomienie trybu odwoławczego lub skargowego zawsze wtedy, kiedy bez jej inicjatywy doszło do zmodyfikowania decyzji pierwotnej w zakresie określonym w art. 213 § 1 O.p. - w tym również w zakresie sprostowania decyzji. Ta regulacja prawna oznacza również, że wnosząc odwołanie od decyzji wydanej w trybie art. 213 § 3 O.p. strona nie jest niczym ograniczona i może podnosić także wszelkie zarzuty co do prostowanej decyzji, ponieważ decyzja modyfikująca (zawierająca sprostowanie) nie posiada samodzielnego bytu prawnego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA, Ryszard Pęk, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 105/11 w sprawie ze skargi T. K. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia 25 listopada 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 23 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Po 105/11, w sprawie ze skargi T. K., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił postanowienie Dyrektora Izby Celnej w P. z 25 listopada 2010 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania i zasądził na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że 21 czerwca 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w P. wydał decyzję nr ..., którą określił niezaksięgowaną kwotę należności wynikających z długu celnego, natomiast decyzją nr ... z tego samego dnia określił podatnikowi kwotę podatku od towarów i usług w prawidłowej wysokości. Obie decyzje zostały doręczone stronie 1 lipca 2010 r. Następnie Naczelnik Urzędu Celnego w P. decyzją z 4 października 2010 r., nr ... sprostował decyzję z 21 czerwca 2010r. w zakresie podatku od towarów i usług. Decyzja ta została doręczona podatnikowi 19 października 2010 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00