Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 marca 2012 r., sygn. II FSK 1540/11

Pojęcie "materiały zgromadzone w toku postępowania karnego" nie oznacza tylko dokumentów, ale także wszelkie inne dowody, które mogą przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie są sprzeczne z prawem. Oznacza to, że w postępowaniu podatkowym dowodami mogą być materiały zgromadzone w postępowaniu karnym, także uzyskane w tym postępowaniu zeznania świadków. Zarzut co do poprawności i zgodności postępowania z art. 181 O.p. w tym zakresie mógłby być skuteczny pod warunkiem, że strona postępowania podnosiła zarzuty dotyczące istoty, treści tych zeznań.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Tomasz Zborzyński, del. NSA Jan Grzęda, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. K. i M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 929/10 w sprawie ze skargi B. K. i M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. K. i M. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Gl 929/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. K. i M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 czerwca 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wnika, że decyzją z dnia 14 grudnia 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. określił skarżącym wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 229.832,00 zł, wobec wynikającego z zeznania małżonków o wysokości wspólnych dochodów osiągniętych w 2004 r. PIT-36, podatku w kwocie 23.425,00 zł. Powodem określenia należnego podatku w innej wysokości niż zeznana, były ustalenia kontroli podatkowej przeprowadzonej w przedsiębiorstwie usługowym B. K., świadczącym usługi pogrzebowe. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ pierwszej instancji stwierdził m. in., że faktury VAT wystawiane przez przedsiębiorcę opiewały na znacznie niższe wartości niż wynosiły faktycznie koszty usługi, którymi byli obciążeni odbiorcy. Organ stwierdził, że strona prowadziła nierzetelnie podatkową księgę przychodów i rozchodów, gdyż nie odzwierciedlała w niej rzeczywistego stanu i wobec tego nie uznał za dowód w/w ksiąg podatkowych w części dot. zaksięgowanych w nich przychodów. W konsekwencji odrzucenia ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów, określił podstawę opodatkowania w drodze oszacowania. W związku z tym, że księgi podatkowe nie uznano za dowód jedynie w części dotyczącej wykazanych w nich przychodów, oszacowaniu podlegał jedynie przychód. W wyniku oszacowania ustalono wysokość przychodów osiągniętych przez B. K. z tytułu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w wysokości 1.205.856,18 zł, w tym przychód niezewidencjonowany w wysokości 516.208,29 zł. Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast ustalone w wysokości 568.794,06 zł, na podstawie danych wynikających z podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz dowodów źródłowych, będących podstawą księgowania wydatków do księgi podatkowej. Koszty ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w wysokości 576.421,49 zł pomniejszono:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00