Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. II FSK 1678/10

Naczelny Sąd Administracyjny nie może podjąć z własnej inicjatywy badań w celu ustalenia innych, poza wskazanymi w skardze kasacyjnej, wad zaskarżonego orzeczenia sądu pierwszej instancji. Rozpoznawana skarga kasacyjna została oparta na podstawie kasacyjnej ujętej w art. 174 pkt 2 u.p.p.s.a., to jest na naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Oznacza to, że poza przytoczeniem właściwych podstaw kasacyjnych i ich uzasadnieniem, autor skargi kasacyjnej musi jeszcze wykazać, że następstwa stwierdzonych wadliwości postępowania były tego rodzaju, lub skali, że kształtowały lub współkształtowały treść kwestionowanego w skardze kasacyjnej orzeczenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del) Lidia Ciechomska- Florek, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 135/10 w sprawie ze skargi I. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 18 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego