Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2011 r., sygn. II OSK 1612/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Lu 124/10 w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru wykonania określonych robót budowlanych 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Świdnickiego z dnia [...] stycznia 2008 r., nr [...], 3. uchyla decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] stycznia 2008 r., nr [...] w zakresie rozstrzygającym o sprzeciwie dotyczącym wykonania robót budowlanych polegających na wykonaniu lukarny i okien połaciowych, 4. zasądza od Wojewody Lubelskiego na rzecz B. M. kwotę 1300 (tysiąc trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
II OSK 1612/10
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę B. M. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] marca 2008 r. w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru wykonania określonych robót budowlanych.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:
W piśmie z dnia 30 września 2005 r. B. M. dokonał zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na wymianie kominów, wymianie pokrycia dachowego, wymianie trzech okien w lukarnach oraz wykonaniu jednej lukarny i wybudowaniu dwóch okien połaciowych w budynku mieszkalnym położonym w K. S. nr 111, gm. T..
Decyzją z dnia [...] października 2005 r. Starosta Świdnicki wniósł sprzeciw do tego zgłoszenia, a Wojewoda Lubelski, decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r., utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, uznając, że część tego zamierzenia nie mogła być przyjęta w ramach zgłoszenia, co w świetle art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane uprawniało do wniesienia sprzeciwu.