Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. II OSK 2250/11

 

Dnia 13 grudnia 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Leszczyński sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz /spr./ sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 60/11 w sprawie ze skargi B.K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia lokalizacji dla inwestycji polegającej na budowie drogi oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 maja 2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 60/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B.K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia lokalizacji dla inwestycji polegającej na budowie drogi.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

W dniu [...] grudnia 2008 r. Starosta Piaseczyński wydał decyzję nr [...], w treści której zatwierdził lokalizację dla inwestycji polegającej na budowie drogi - ul. P. w B.

Na skutek wniesionego przez B.K. odwołania, Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] października 2009 r. utrzymał w mocy ww. decyzję Starosty Piaseczyńskiego.

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł B.K. Na skutek wniesionej skargi wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2010 r., sygn. akt VIII SA/Wa 876/09, Sąd I instancji uchylił zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zaskarżona decyzja narusza art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Organ odwoławczy nie odniósł się do zarzutów skarżącego dotyczących braku wyjaśnienia dlaczego szerokość projektowanej drogi jest zmienna i dlaczego następuje dla poszczególnych właścicieli różnicowanie uciążliwości z tytułu zajęcia gruntów pod tę drogę. Podniósł także to, iż organ nie uzasadnił dostatecznie potrzeby budowy wraz z tą drogą jej infrastruktury - ścieżki rowerowej, ponadto jest niezadowolony z ustalonych stawek odszkodowania za zajęty grunt oraz jako wadliwe ocenia analizy powiązania drogi z układem komunikacyjnym. Zdaniem Sądu kwestie podniesione w odwołaniu skarżącego są kwestiami, które organ odwoławczy winien był zbadać w ramach prawidłowości zastosowania przepisów prawa materialnego i procedury administracyjnej oraz wyjaśnić wątpliwości strony skarżącej, nie przesądzając o trafności podniesionych zarzutów.