Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2011 r., sygn. I OSK 1479/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 1919/10 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 02 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1919/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. B. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 05 października 2010 r. Nr WPS.IV.MB.9113/613/10 w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, następujący stan faktyczny i prawny.

M. B. zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy m. st. Warszawy w dniu 19 lutego 2010 r., w tym dniu też M. B. został poinformowany o obowiązku zgłoszenia się w urzędzie pracy w dniu 5 marca 2010 r.

Prezydent m. st. Warszawy w dniu 26 lutego 2010 r. wydał, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 71 ust. 1 i 2 oraz art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm., zwana dalej jako "ustawa o promocji zatrudnienia"), decyzję, w której orzekł o uznaniu M. B. z dniem 19 lutego 2010r. za osobę bezrobotną oraz odmówił przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Decyzją z dnia 17 sierpnia 2010 r. nr 2321/8/10, wydaną na podstawie art. 33 ust. 4 pkt 4c i art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a ustawy o promocji zatrudnienia, Prezydent m. st. Warszawy orzekł o utracie przez M. B. statusu osoby bezrobotnej z dniem 5 marca 2010 r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że M. B. nie stawił się w urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w ciągu 7 dni o uzasadnionej przyczynie swego niestawiennictwa.