Wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. II OSK 1004/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia del. WSA Zbigniew Ślusarczyk /spr./ Protokolant asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miasta i Gminy Wronki od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lutego 2011 r. sygn. akt IV SA/Po 986/10 w sprawie ze skargi W. S. na uchwałę Rady Miasta i Gminy Wronki z dnia 30 czerwca 2010 r. nr XLIII/325/2010 w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok w części co do punktu 1b i punktu 3 oraz przekazuje sprawę w tym zakresie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania, 2. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie, 3. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 17 lutego 2011r., sygn. akt IV SA/Po 986/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględniając skargę W. S. stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta i Gminy Wronki z dnia 30 czerwca 2010r nr XLIII/325/2010 w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - w części dotyczącej załącznika nr 2 o którym mowa w § 2 pkt. 2 uchwały w zakresie zapisów stanowiących o dopuszczalności lokalizacji elektrowni wiatrowych wyłącznie drogą sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i o dopuszczalności lokalizacji elektrowni wiatrowych w odległości nie mniejszej niż 800 m od zabudowy mieszkaniowej.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Dnia 28 października 2010 r. W. S. złożył skargę na uchwałę nr XLIII/325/2010 Rady Miasta i Gminy Wronki z dnia 30 czerwca 2010 r. w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Wronki (zwaną dalej studium). Skarżący wniósł o częściowe uchylenie powyższej uchwały przez usunięcie zapisów zawartych na stronie 45 części II studium - Kierunki Zagospodarowania Przestrzennego, dotyczących: 1) dopuszczalności lokalizacji elektrowni wiatrowych wyłącznie drogą sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 2) dopuszczalności lokalizacji elektrowni wiatrowych w odległości nie mniejszej niż 800 m od zabudowy mieszkaniowej. W uzasadnieniu skarżący podał, że w części II Studium - pt. Kierunki Zagospodarowania Przestrzennego zawarto następujące sformułowanie: "Na terenach wiejskich gminy Wronki poza zasięgami obszarów rozwojowych jednostek osadniczych oraz poza granicami Sierakowskiego Parku Krajobrazowego, Obszarów Specjalnej Ochrony Ptaków NATURA 2000 dopuszcza się lokalizację elektrowni wiatrowych zgodnie z obszarami wyznaczonymi na rysunku studium, w odległości nie mniejszej niż 800 m od zabudowy mieszkaniowej i wyłącznie drogą sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pod warunkiem zachowania wymogów przepisów odrębnych (...)". Zdaniem skarżącego zapisy umieszczone w studium nie znajdują podstaw w powszechnie obowiązujących przepisach prawa. Przepis dotyczący lokalizacji elektrowni wiatrowych wyłącznie drogą planu w sposób bezpośredni narusza interes prawny skarżącego. Narusza bowiem art. 50 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003 r., nr 80, poz. 717 ze zm., dalej u.p.z.p.), które gwarantują każdemu właścicielowi nieruchomości, że w razie braku planu miejscowego możliwość realizacji określonej zabudowy będzie rozstrzygana w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzji o warunkach zabudowy - w zależności od rodzaju inwestycji. Tym samym nie wyeliminowanie z obrotu prawnego wskazanego przepisu może stać się wbrew prawu podstawą decyzji odmownej. W konsekwencji naruszone zostały przepisy chroniące interesy skarżącego. Interes ten ma charakter prawny, albowiem chodzi o przepisy chroniące prawo własności nieruchomości. Skarżący zawarł umowę dzierżawy ze spółką [...] sp. z o.o., której przedmiotem jest oddanie nieruchomości na cele związane z realizacją elektrowni wiatrowej. Spółka ta dnia 12 stycznia 2009 r. złożyła wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla farmy wiatrowej obejmujący m.in. nieruchomości skarżącego tj. działkę ewidencyjną nr [...] obręb 0004 Ć., oraz działkę ewidencyjną nr [...] obręb 0024 W. Postępowanie w tej sprawie prowadzone przed Burmistrzem gminy Wronki jest w toku, nr sprawy: [...]. Przyjęte zapisy studium wprost ograniczają więc możliwość korzystania przez skarżącego z prawa własności nieruchomości, albowiem ich zastosowanie przez Burmistrza uniemożliwi wydanie wnioskowanej decyzji, a w konsekwencji realizację farmy wiatrowej. Z kolei zapis o dopuszczalności lokalizacji elektrowni wiatrowych w odległości nie mniejszej niż 800 m od zabudowy mieszkaniowej narusza interes prawny skarżącego ograniczając zakres i sposób wykorzystania prawa własności nieruchomości. Zapis ten ogranicza bowiem możliwość lokalizacji siłowni wiatrowych. Skarżący podkreślił nadto istotny wpływ ustaleń studium przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, powołując się przy tym na art. 9 ust. 4 upzp, art. 15 upzp, art. 20 ust. 1 upzp. W tym kontekście skarżący wskazał, że jego nieruchomość objęta została uchwałą nr XXXIII/260/2009 Rady Gminy we Wronkach z dnia 28 października 2009 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w gminie Wronki we wsi Wróblewo, Ćmachowo, Kłodzisko, Łucjanowo, Biezdrowo, Głuchowo. Przepis studium dotyczący odległości lokalizowania siłowni wiatrowych od zabudowań w sposób jednoznaczny ma więc również wpływ na treść przygotowywanego planu, który z swej istoty ogranicza prawo własności skarżącego.