Postanowienie NSA z dnia 14 stycznia 2011 r., sygn. II OPP 50/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Marek Stojanowski (spr.), po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. W. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu, sygn. akt II SA/Wr 249/05 w sprawie ze skargi D. W., M. W., J.W. i M. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia (...) lutego 2005 r., Nr (...) w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania. UZASADNIENIE Pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. skarżący Mieczysław Wnuk wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie ze skargi Danuty Wnuk, Mieczysława Wnuka, Jacka Wnuka i Marioli Wnuk na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 23 lutego 2005 r., Nr SKO/PP-412/213/8/2005 w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki, sygn. akt II SA/Wr 249/05. W uzasadnieniu skargi Mieczysław Wnuk wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w wyżej wymienionej sprawie oraz zasądzenie od Skarbu Państwa kwoty 20.000 zł. tytułem odszkodowania za wyrządzone szkody materialne i moralne przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Jak wynika z akt sprawy skarga Danuty Wnuk, Mieczysława Wnuka, Jacka Wnuka i Marioli Wnuk na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 23 lutego 2005 r., wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w dniu 22 kwietnia 2005 r. (data prezentaty). Zarządzeniem z dnia 10 maja 2005 r. wezwano skarżących do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Pismem z dnia 16 maja 2005 r. skarżący wnieśli zażalenie na powyższe zarządzenie, które postanowieniem NSA z dnia 30 czerwca 2005 r., sygn. akt II OZ 524/05 zostało oddalone. Pismem z dnia 28 lipca 2005 r. Danuta Wnuk wniosła o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, wobec czego Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 20 października 2005 r., sygn. akt II OW 65/05, wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu do rozpoznania powyższego wniosku, któremu przekazano akta niniejszej sprawy. Zarządzeniem z dnia 19 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zwrócił Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu akta sprawy wraz z prawomocnym postanowieniem z dnia 3 lipca 2006 r. o odmowie wyłączenia sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Zarządzeniem z dnia 29 stycznia 2009 r. przedstawiono akta sprawy referendarzowi sądowemu celem rozpoznania wniosku skarżących o przyznanie prawa pomocy. Referendarz pismem z dnia 2 lutego 2009 r. poinformował skarżących, iż uiścili już oni wpis sądowy od skargi, w związku z czym pismem z dnia 23 lutego 2009 r. skarżący cofnęli wniosek o przyznanie prawa pomocy. Postanowieniem z dnia 2 marca 2009 r. umorzono postępowanie w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy. Następnie zarządzeniem z dnia 12 marca 2009 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 21 kwietnia 2009 r. Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Danuty Wnuk, Mieczysława Wnuka, Jacka Wnuka i Marioli Wnuk na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 23 lutego 2005 r. Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2009 r. referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu przyznał Danucie Wnuk i Mieczysławowi Wnukowi prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata oraz zwolnił wskazanych skarżących z obowiązku uiszczenia każdorazowej opłaty sądowej w części przekraczającej kwotę 50 zł. Na skutek wniesionego sprzeciwu, postanowieniem z dnia 22 czerwca 2009 r. przyznano skarżącym prawo pomocy w zakresie całkowitym. Na powyższe rozstrzygnięcie Danuta Wnuk i Mieczysław Wnuk wnieśli zażalenie, które postanowieniem WSA we Wrocławiu z dnia 29 lipca 2009 r. zostało odrzucone. Postanowieniem z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt II OZ 944/09 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie Danuty Wnuk i Mieczysława Wnuka na wyżej wymienione postanowienie Sądu pierwszej instancji. Pismem z dnia 28 grudnia 2009 r. Okręgowa Rada Adwokacka we Wrocławiu wyznaczyła pełnomocnika z urzędu dla Danuty Wnuk i Mieczysława Wnuka, który pismem z dnia 1 lutego 2010 r. wydał opinię o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej od wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2009 r. Postanowieniem z dnia 16 lutego 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przyznał adwokatowi skarżących wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, na które to rozstrzygnięcie Danuta Wnuk i Mieczysław Wnuk wnieśli sprzeciwy. Zostały one odrzucone postanowieniem z dnia 22 marca 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. akt II OZ 607/10, oddalił wniesione na powyższe rozstrzygnięcie zażalenie. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: W przedstawionym stanie faktycznym skarga Mieczysława Wnuka na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu podlega odrzuceniu. Skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2010 r. została wniesiona przez skarżącego już po zakończeniu postępowania w sprawie prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2009 r. o oddaleniu skargi Danuty Wnuk, Mieczysława Wnuka, Jacka Wnuka i Marioli Wnuk na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 23 lutego 2005 r. W tym stanie rzeczy skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu jest niedopuszczalna, gdyż skarga taka zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.), może być wniesiona w toku postępowania w sprawie. Wspomnieć należy, że skarga na przewlekłość postępowania jest środkiem prawnym wymuszającym rozpoznanie sprawy przez sąd, a więc spełni swoją rolę jedynie wtedy, gdy zostanie wniesiona w toku postępowania. Należy więc przyjąć, że dopuszczalne jest wniesienie skargi na przewlekłość postępowania przed sądem administracyjnym do prawomocnego zakończenia postępowania sądowego. Skarga wniesiona po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 i 180 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz w związku z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, odrzucił skargę na przewlekłość postępowania