Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. II GSK 392/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędziowie Magdalena Bosakirska NSA Joanna Kabat-Rembelska Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1323/10 w sprawie ze skargi P. Ż. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpatrzeniu sprawy ze skargi P. Ż. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu radcowskiego (dalej: Komisja Egzaminacyjna II stopnia) z dnia [...] maja 2010 r., w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego uchylił zaskarżoną uchwałę, stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu oraz zasądził od Komisji Egzaminacyjnej II stopnia na rzecz P. Ż. zwrot kosztów postępowania.

Uchwałą z dnia [...] grudnia 2009 r. Komisja Egzaminacyjna ustaliła, że P. Ż. uzyskał z części pierwszej egzaminu (test) ocenę 4, z części drugiej (praca z prawa karnego) ocenę 2, z części trzeciej (praca z prawa cywilnego) ocenę 2, z części czwartej (praca z prawa gospodarczego) ocenę 3, z części piątej (praca z prawa administracyjnego) ocenę 4.

Wobec tego, że skarżący nie otrzymał oceny pozytywnej z każdej części egzaminu radcowskiego, Komisja Egzaminacyjna stwierdziła, że uzyskał on negatywny wynik egzaminu radcowskiego.

Oceniając apelację sporządzoną przez egzaminowanego (praca z zakresu prawa karnego), egzaminatorzy wskazali na następujące uchybienia pracy:

Egzaminowany prawidłowo postawił zarzut naruszenia prawa materialnego - art. 441 w zw. z art. 366 k.c., jednocześnie podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego zdający powołał się na naruszenie art. 98 §1 k.p.c, który jest przepisem prawa procesowego przez co zachodzi sprzeczność w sposobie postawienia zarzutu.