Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. II GSK 52/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 sierpnia 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1146/10 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A. T. na rzecz Ministra Sprawiedliwości kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1146/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę A. T. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską.

Ze stanu faktycznego sprawy ustalonego przez Sąd I instancji wynika, że uchwałą z dnia [...] września 2008 r. nr [...] Komisja Egzaminacyjna do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w L. ustaliła wynik egzaminu konkursowego na aplikację radcowską A. T. na 187 punktów, co wobec wymaganych do uzyskania pozytywnego wyniku 190 pkt oznaczało wynik negatywny. Minister Sprawiedliwości, po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, decyzją z dnia [...] marca 2009 r. utrzymał w mocy uchwałę Komisji Egzaminacyjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 9 września 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 744/09 uchylił zaskarżoną decyzję uznając, że zarzuty skarżącego dotyczące wadliwego skonstruowania pytań nr: 21, 35, 91, 98, 99, 102, 105, 114 i 214 nie zasługują na uwzględnienie. Uznał natomiast zasadność zarzutów dotyczących pytań o nr 100 i 139 oraz z urzędu stwierdził wadliwość pytania nr 193. Powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdził, że pytania egzaminacyjne powinny być precyzyjne i jednoznaczne, a taka precyzja i jednoznaczność możliwa jest wówczas, gdy poprawna odpowiedź wynika z treści przepisów prawa, nie zaś z ich często niejednoznacznej interpretacji, a ponadto odpowiada wymogom logiki. W ocenie Sądu jest oczywiste, iż kandydat na aplikanta radcowskiego powinien reprezentować szeroki a zarazem podstawowy poziom wiedzy z wymienionych w ustawie dziedzin prawa, którą to wiedzę będzie dopiero pogłębiał w trakcie aplikacji. W związku z tym jako niedopuszczalne należy traktować formułowanie pytań testowych w taki sposób, aby zgodna z kluczem odpowiedź wymagała od kandydata opowiedzenia się po jednej ze stron sporu doktrynalnego lub orzeczniczego.