Wyrok NSA z dnia 2 marca 2011 r., sygn. I GSK 74/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędziowie del. WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej V. P. - S. z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 4 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Po 825/09 w sprawie ze skargi V. P. - S. z o.o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] 2009 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 4 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 825/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. oddalił skargę V. P. sp. z o.o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z [...] maja 2009 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd orzekał w następującym stanie sprawy:

W dniu [...] marca 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego jako organ upoważniony do wydawania interpretacji w imieniu Ministra Finansów, złożony został wniosek spółki z o.o. V. P. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych.

Podatnik przedstawił stan faktyczny, z którego wynikało, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji samochodów ciężarowych oraz osobowych. Od 1 marca 2009 r. zamierzała zlecać przeprowadzanie odpłatnych testów technicznych produkowanych przez nią samochodów wyspecjalizowanym jednostkom z G. V. i spoza grupy, głównie testów na korozje oraz crash-testów. Wyniki przeprowadzanych testów miały mieć wpływ na poprawę jakości produkowanych przez wnioskodawcę samochodów. Większość testów byłaby przeprowadzana poza terytorium kraju, ale niektóre także w Polsce. Samochodów przekazanych do przeprowadzenia testów miano po ich zakończeniu nie zwracać wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż pojazdy te do jakiegokolwiek dalszego wykorzystania już by się nie nadawały, a koszty ich powrotnego transportu znacznie przekraczałyby wartość złomu.