Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. I FSK 56/10

1. Dobrowolna zapłata zaległego podatku prowadzi w świetle art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej do wygaśnięcia zaległości podatkowych. Umorzenie może więc dotyczyć stosunku zobowiązaniowego, który istnieje w danym czasie. Bezprzedmiotowe jest zatem podejmowanie decyzji o umorzeniu zaległości podatkowej, jeżeli zobowiązanie wygasło przez dobrowolne zapłacenie podatku przed datą złożenia wniosku o umorzenie i zaległość podatkowa nie istnieje.

2. Bezprzedmiotowość postępowania podatkowego może mieć charakter pierwotny, gdy jej przyczyny istniały jeszcze przed wszczęciem postępowania, ale je przeoczono lub nie było o nich wiadomo. Chodzi o sytuację, w której postępowanie nie powinno być wszczęte. Można również mówić o wtórnej bezprzedmiotowości, gdy jej przyczyny powstają dopiero w trakcie zawisłości sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." Spółki Akcyjnej we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 800/09 w sprawie ze skargi "A." Spółki Akcyjnej we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 25 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości w podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "A." Spółki Akcyjnej we W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.