Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 244/10

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od łącznego spełnienia trzech przesłanek: 1) koszty te muszą być faktycznie poniesione, 2) ich poniesienie musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodów oraz 3) musi istnieć związek między poniesionym kosztem a przychodem.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA del. Grażyna Nasierowska, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 września 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 574/09 w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 11 maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości dochodu za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 29 września 2009 r., I SA/Łd 574/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 11 maja 2009 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego L. z dnia 12 grudnia 2008 r. w przedmiocie określenia wysokości dochodu osiągniętego w 2006 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że w toku kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych ustalono, iż w 2006r. podatnik prowadził działalność gospodarczą świadcząc usługi międzynarodowego transportu ciężarowego oraz w zakresie handlu używaną odzieżą. Kontrolujący stwierdzili, że podatnik przyjął do rozliczenia podatku zaniżoną wartość odpisów amortyzacyjnych oraz że zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 29.640 zł, zaliczając w poczet kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na usługi, udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez M. W., będącego bratem podatnika, z tytułu usług marketingu i reklamy.