Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. II FSK 2139/09

Nie mogło zyskać aprobaty Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzenie kasatora, że z treści przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. nie można wywodzić, iż zameldowanie jednego z małżonków na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym umożliwia drugiemu solidarne skorzystanie z ulgi meldunkowej. Nie miał zatem racji Minister Finansów wskazując, że wydając w sprawie indywidualną interpretację dokonano prawidłowej literalnej wykładni przepisów regulujących ulgi podatkowe. Zresztą stwierdzenie, że ulgi podatkowe są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania nie powinno być utożsamiane z obowiązkiem niekorzystnego dla strony rozstrzygnięcia w przypadku stosowania niejednoznacznie sformułowanych przepisów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Agata Kołakowska, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 17 września 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 343/09 w sprawie ze skargi E. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną.