Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 726/10

Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u., nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Hieronim Sęk, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 1755/09 w sprawie ze skargi W. S. A. w K. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 22 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz W. S.A. w K. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1755/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi W. S.A. w K. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 22 września 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację, określił, że nie może być ona wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził na rzecz strony koszty postępowania.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że przedmiotem interpretacji było to, czy każde nieodpłatne przekazanie produktów w ramach działań marketingowych stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego organ wydający interpretację naruszył zarówno przepisy prawa materialnego, jak i procesowego.

Zdaniem Sądu I instancji zaskarżona interpretacja została wydana przede wszystkim z naruszeniem art. 7 ust. 2 w zw. z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.) przez dokonanie jego nieprawidłowej wykładni. W tym względzie wskazano na wydany w składzie siedmiu sędziów wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 marca 2009 r. w sprawie I FPS 6/08, gdzie uznano, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. Stanowisko to Sąd I instancji podzielił w całości. Przywołując obszerne fragmenty tego orzeczenia w zakresie wykładni art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u., w tym również w odniesieniu do art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy, Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że organ podatkowy błędnie zinterpretował art. 7 ust. 2 w zw. z ust. 3 u.p.t.u. uznając, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.