Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 24 marca 2011 r., sygn. II FSK 2017/09
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest nie tylko zobowiązany, ale wręcz nie jest uprawniony do precyzowania za stronę zarzutów skargi kasacyjnej bądź do poszukiwania za nią naruszeń prawa, jakich mógł dopuścić się wojewódzki sąd administracyjny
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Anna Dumas, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 435/09 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 27 lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę J. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 27 lipca 2007 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.
Przebieg postępowania podatkowego poprzedzający wydanie wyroku. W dniu 23 kwietnia 2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. wydał, po przeprowadzeniu kontroli podatkowej, w stosunku do skarżącego decyzję w przedmiocie określenia należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r. oraz odsetek z tytułu nie uiszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w należnej wysokości za miesiące: lipiec i październik 2003r. naliczonych na dzień 30 kwietnia 2004r. Podczas postępowania kontrolnego ustalono, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zostały zawyżone koszty uzyskania przychodu w wyniku zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów:
- wydatków poniesionych z tytułu delegacji służbowych właściciela firmy (brak udokumentowania zarówno czasu podróży służbowej, brak dat i godzin wyjazdów i powrotów/ w przedłożonych delegacjach, jak i opłat za noclegi;