Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2011 r., sygn. I FSK 225/10

Ustrój majątkowy małżonków, czyli wynikająca z mocy ustawy wspólność majątkowa, nie ma wpływu na ustalenie, czy w sprawie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich należy prowadzić jedno postępowanie z udziałem ich wszystkich, czy też oddzielne.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Hieronim Sęk, Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Lu 576/09 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 26 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej nabywcy majątku, oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 27 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 576/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. Z. (dalej jako Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 26 kwietnia 2007 r. w przedmiocie odpowiedzialności nabywcy składników majątku J. B. za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za luty i marzec 2005 r.

1.2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że I. i M. Z. na podstawie aktu notarialnego (Repertorium [...] Nr [...]) sporządzonego dnia 11 maja 2005 r. nabyli wraz z obciążeniami od J. B., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą PHU D. nieruchomość położoną w B. P., oznaczoną numerem [...], zabudowaną budynkiem biurowo-handlowo-magazynowym za cenę 610.000 zł. Zbywana nieruchomość wraz z budynkiem biurowo-handlowo-magazynowym była ujmowana przez J. B. w tabeli amortyzacyjnej w latach 1998 - 2005 jako środek trwały, co świadczy, że była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowiła aktywa trwałe. Przed nabyciem nieruchomości I. i M. Z. nie wystąpili do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. P. o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w art. 306g Ordynacji podatkowej o wysokości zaległości podatkowych zbywcy nieruchomości