Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2011 r., sygn. I FSK 252/10

Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w brzmieniu od 1 czerwca 2005 r. nie stanowi dostawy towarów nawet, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Protokolant Karolina Szulc, po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 października 2009 r. sygn. akt III SA/Gl 674/09 w sprawie ze skargi N. P. G. D. Sp. z o. o. w T. na interpretację Ministra Finansów z dnia 17 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz N. P. G. D. Sp. z o. o. w T. kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 15 października 2009r., sygn. akt III SA/Gl 674/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu skargi N. P. G. D. Sp. z o.o. T. uchylił interpretację Ministra Finansów z dnia 17 lutego 2009 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania

2.1. Wnioskiem skarżąca zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług.

We wniosku podała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje nieodpłatnych przekazań towarów handlowych na cele reklamy i promocji związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Tymi towarami handlowymi Spółki są np. golarki, kosmetyki, odświeżacze powietrza, a także pióra, torby, żelazka, suszarki, plecaki, puzzle, maskotki, długopisy, parasolki, czapeczki, odtwarzacze mp3, pen drivy, itp. W uzupełnieniu wniosku wskazała, że towary te przekraczają kwotę zarówno 5 zł, 10 zł jak i 100 zł, a wniosek dotyczy zdarzeń przyszłych. Zaznaczyła, że nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym zostały przekazane towary. Przysługiwało jej też prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów, gdyż wykorzystywane są one do wykonania czynności opodatkowanych, a wniosek dotyczy stanu faktycznego, który dopiero zaistnieje, dlatego oczekuje na interpretację w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.