Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. II OSK 67/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędzia del. WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 1201/08 w sprawie ze skargi H.F. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 1 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyniku rozpoznania skargi H.F., uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] maja 2008 r., którą utrzymana została w mocy decyzja Wojewody Mazowieckiego z [...] kwietnia 2007 r. odmawiająca stwierdzenia posiadania przez skarżącą obywatelstwa polskiego.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z 9 czerwca 2005 r. H.F., z domu K.r, urodzona 29 listopada 1955 r. w B., jako córka I. L. K. i C. z domu F., zamieszkała w Izraelu, wystąpiła do Wojewody Mazowieckiego o stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organy ustaliły, że rodzice wnioskodawczyni przed wybuchem II wojny światowej wyjechali do Argentyny, gdzie zawarli w 1954 r. związek małżeński. Wobec tego, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25) warunkiem nabycia przez dziecko obywatelstwa polskiego było posiadanie przez przynajmniej jednego z rodziców obywatelstwa polskiego, jak też z uwagi na to, iż art. 11 pkt 1 ustawy z 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44), mający zastosowanie do rodziców wnioskodawczyni, przyjmował, że utrata obywatelstwa polskiego następowała w wyniku nabycia obywatelstwa obcego, decydujące znaczenie w sprawie miało według organów określenie, czy rodzice wnioskodawczyni byli obywatelami polskimi do dnia jej narodzin. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał, że zebrane w sprawie materiały dowodowe nie pozwalały na dokonanie takiego jednoznacznego ustalenia. W toku postępowania organy prowadzące postępowanie bezskutecznie zwracały się do wnioskodawczyni o przesłanie dokumentów uzyskanych z archiwów argentyńskich, potwierdzających posiadanie obywatelstwa polskiego przez jej rodziców. Zawarta w aktach sprawy kopia akt stanu cywilnego wnioskodawczyni nie mogła być dowodem przesądzającym pozytywne rozstrzygnięcie złożonego przez nią wniosku, albowiem z akt tych nie wynikało - jak twierdziła wnioskodawczyni - iż rodzice posiadali obywatelstwo polskie, a jedynie, iż oboje byli narodowości polskiej.