Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. II OSK 1065/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Włodzimierz Ryms (spr.) Sędziowie Jacek Chlebny Stanisław Nowakowski Protokolant Andżelika Borek po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2371/05 w sprawie ze skargi G. M. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] października 2005 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 4 sierpnia 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa przez G. M.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Decyzją z dnia [...] października 2005 r. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] sierpnia
2005 r., którą odmówiono potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez G. M. (poprzednio: E. M., urodzony 18 czerwca 1943 r. jako obywatel polski). Organ wskazał, że w dniu 8 sierpnia 1958 r. rodzice skarżącego wystąpili do Rady Państwa z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zmianę obywatelstwa dla siebie i małoletniego wówczas syna. W 1959 r. skarżący wyjechał wraz z rodzicami do Republiki Federalnej Niemiec, gdzie nabył obywatelstwo tego państwa. Zdaniem organów, warunek uzyskania zezwolenie na zmianę obywatelstwa został spełniony, ponieważ ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25 ze zm.) nie zawierała regulacji w zakresie trybu i formy wydawania przez Radę Państwa zezwoleń w przedmiocie zmiany obywatelstwa polskiego na obce. W rozpoznawanej sprawie miała zastosowanie uchwała Nr 37/56 Rady Państwa z dnia 16 maja 1956 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego repatriantom niemieckim. Sam fakt spełnienia warunków, przewidzianych w uchwale powodował, że osoby zainteresowane, a do takich zaliczał się skarżący, uzyskiwały zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego na niemieckie.