Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. II OSK 1980/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary /spr./ Sędzia NSA del. Wiesław Morys Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Gminy B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 czerwca 2010 r. sygn. akt II SA/Lu 86/10 w sprawie ze skargi P. Z. na uchwałę Rady Gminy B. z dnia (...) marca 2007 r. nr (...) w przedmiocie zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Gminy B. na rzecz P. Z. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, wyrokiem z dnia 10 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 86/10, po rozpoznaniu skargi P. Z. na uchwałę Rady Gminy B. z dnia (...) marca 2007 r., nr (...), stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w § 5 w części dotyczącej § 3 uchwały Rady Gminy B. z dnia (...) grudnia 2003 r., nr (...), w sprawie uchwalenia zamiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) Gminy B. oraz zasądził od Rady Gminy B. na rzecz P. Z. kwotę 446 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że w skardze na uchwałę nr (...) P. Z. zarzucił, że zaskarżona uchwała dokonała zmiany planu zatwierdzonego uchwałą z 1988 r., która utraciła moc na podstawie art. 87 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Stanowi to naruszenie tego przepisu oraz art. 67 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), a także art. 26 w zw. z art. 85 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003 r. Ponadto zarzucił, że uchwała w sprawie zmiany planu dyskryminuje go, bowiem niektórym mieszkańcom gminy umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej (teren (...)), a w przypadku jego działek istnieją ograniczenia, polegające na możliwości budowy obiektów usługowych jedynie o pow. do 50 mkw, co blokuje rozwój ekonomiczny jego gospodarstwa. Skarżący podniósł, że zmiana uchwały z dnia (...) grudnia 2003 r., wprowadzona zaskarżoną uchwałą, ma charakter tylko kosmetyczny, bowiem pozostawia główne niekorzystne ustalenia, tj. ograniczenia powierzchni obiektów budowlanych do 50 i 15 mkw. Zdaniem skarżącego ustalenia dotyczące funkcji terenów należało zmienić także dla jego działek, tak jak to uczyniono dla jednego inwestora.